……..την πρώτη φορά που με κοίταξε στο zoo μου είπε...."εμείς οι δύο έχουμε πολλά να πούμε"...
καί είχε δίκιο...........
…..είχαμε τόσα πράγματα που μας έδεναν.....η ίδια δουλειά....οι ίδιες σπουδές.....τα ίδια μηχανάκια....ίδια γραφεία......ίδια Ιταλία....ίδια ducati...ίδιος Βιτρούβιος άνθρωπος στα κράνη μας.....μας χώριζαν καμιά εικοσαριά χρόνια και μερικά εκατοντάδες χιλιόμετρα.......ψίχουλα....
…….είχαμε απο ένα ταξιδιάρικο μηχανάκι....είχε ένα tiger με βαλίτσες...είχα ένα μουλτι με βαλίτσες.....είχαμε από ένα μηχανάκι για μέσα στην πόλη.......είχε ένα s4rs tricolore ...είχα ένα streetfighter.....μου έλεγε ότι το δικό μου δεν είναι συλλεκτικό .....του έλεγα έχω το paul smart....και έσκαγε στα γέλια γυρνώντας πάντα το κεφάλι προς τα πάνω......αγοράσαμε σχεδόν την ίδια μέρα από ένα 1098.......κάθε φορά με πείραζε να αγοράσω το s4rs του Λεωνίδα να είμαστε ίδιοι όπως έλεγε......του λεγα αυτά είναι για παππούδες και πάλι γελούσε με το κεφάλι προς τα πάνω.....
...του γκρίνιαζα ότι στεναχωριέμαι να βλέπω το μούλτι σταματημένο στο παρκινγκ....μου έλεγε ότι η δουλειά του είναι μόνο για ταξίδια....μου αφηγήθηκε και μια ιστορία που πήγε πέρυσι δικάβαλος στην Κωνσταντινούπολη με το tiger.....και κανονίζαμε να παμε του χρόνου το καλοκαίρι με τα ταξιδιάρικα και τις βαλίτσες τους στη Νότια Γαλλία......
....μου γκρίνιαζε ότι τα Μέγαρα του φαίνονται μικρά......του έλεγα θα νοικιάσουμε ένα πάρκινγκ στη Θεσσαλονίκη για τα 10αρια μας...... να ανεβαίνει όποτε γουστάρει ...να φορτώνουμε τα μοτόρια μας στο τρέιλερ........και κανονίζαμε να έχουμε τη μοτοσικλετιστή γιάφκα μας κοντά στη Σέρρες.....
.....πήγαμε στα Μέγαρα παρέα......και γελούσαμε με τα χάλια μας......και κοροϊδεύαμε ο ένας τον άλλον.....μοιραστήκαμε και ένα κουτί amaretti ...μου λεγε ότι ξεκίνησε δίαιτα αλλα αφού τα προσφέρω εγώ θα πάρει........εκεί γνώρισα και την κόρη του που ήρθε να δεί τον μπαμπά της να εκπληρώνει παιδικές επιθυμίες.....και κανονίζαμε μυστικά μαθήματα γρήγορης οδήγησης για να μας δείτε όλοι οι υπόλοιποι μετά απο 3-4 μήνες και να μείνετε με ανοιχτό το στόμα......
....τα λέγαμε σε μόνιμη βάση στο τηλέφωνο........με έπαιρνε να με ρωτήσει αν βρήκα πάρκινγκ....πως τα πάω με το 1098......πότε θα πάμε στη Νότια Γαλλία....τι θα γίνει με την κρίση.....πως θα μπορέσουμε να κάνουμε καμιά δουλειά μαζί....ότι του πήρανε το δίπλωμα γιατί πήγαινε με τα όσα στην Μαραθώνος γιατί εκεί είναι η δουλειά του...... και κανονίζαμε πως να ψήσουμε τον Φάνη να μας φέρει κανένα νέο μηχανάκι στα Μέγαρα για να το δοκιμάσουμε.....
.....μου έλεγε πόσο κρίμα είναι που είναι τόσο μεγάλος και δεν μπορούμε να κάνουμε πιο πολύ παρέα.....
.....μου έλεγε πόσο κρίμα είναι που είναι που μένουμε τόσο μακριά και δεν μπορούμε να τα λέμε πιο συχνά.......
.....τον είδα μια φορά στο γκαράζ του κινγκ και έλαμψε ολόκληρος μόλις με είδε σαν να είδε το φίλο του...σαν να είδε το γιο του...του έδειξα το κράνος μου που είχε τον ίδιο βιτρούβιο άνθρωπο με το δικό του χαμογέλασαν και οι γκρίζε τρίχες στο κεφάλι του......είμαστε ίδιοι ρε μπαγάσα μου είπε και γελούσε ανασηκώνοντας ψηλά το κεφαλι του.....
...τον είδα για τελευταία φορά στου zoo στα καλορίζικα του s4r του Μιρεκ....εκεί που τον πρωτογνώρισα......μου ‘πε...όλο Αθήνα είσαι ρε μπαγάσα.....να κάνουμε καμιά δουλειά μαζί…….έπινε Σουρωτή ή Perrier ή κάτι τέτοιο δε θυμάμαι…έκανε δίαιτα……ακόμη…..
….δεν έγραφε πολύ στο φόρουμ….έλεγε ……… δεν μου αρέσει ο γραπτός λόγος…….δεν τα πάω καλά με το πληκτρολόγιο…..
Δεν έχω δεθεί πιο πολύ με άνθρωπο που τον γνώρισα τόσο λίγο……
..................από το πρωί μου έρχεται ένας στίχος συνέχεια στο μυαλό μου....
......μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά....
..που τελικά τον πρόδωσε.......
Τα γράφω αυτά και κλαίω…..δεν το χωρά ο νους μου....
Σπύρο να προσέχεις εκεί πάνω φίλε….
25.jpg
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
