Το μπλουζάκι με το 16....

[Desmodromic Svarth]

Για τον φίλο μου το Λύκο....γιατί ανεξάρτητα απο τον αριθμο των κυλίνδρων, η καύλα είναι μόνο μία......

Το Μπλουζάκι με το 16....

Η ζέστη του φετινού καλοκαιριού είναι αφόρητη. Σε κατακλύζει από τα νύχια μέχρι τον εγκέφαλο, ο οποίος προσπαθεί μάταια να εκτελέσει έστω τις βασικές λειτουργίες.

Κάθομαι για ώρα χαζεύοντας στον καναπέ, κοιτάζοντας το παράθυρο και περιμένω μια μικρή, μια ανεπαίσθητη κίνηση της κουρτίνας για να πανηγυρίσω..
Όχι όμως..
Σήμερα έστω και μια εντύπωση αέρα δε θα μου κάνει την χάρη..

Έχει πάει εννιά.. αποφασίζω να μετακινηθώ από το καμίνι που νοικιάζω για διαμέρισμα.

Ντύνομαι αργά, το τζιν κολλάει επάνω μου και βλαστημάω.
Φοράω το μπλουζάκι, με το νούμερο 16, αστραπιαία μου περνά από το μυαλό εάν κάποιος θα αναρωτηθεί τι σημαίνει αυτό το 16 γραμμένο με μαύρα γράμματα, μέσα σε άσπρο φόντο…Λές και έχει και καμιά σημασία …. Σκέφτομαι επίσης πως τα παλιά αγωνιστικά νούμερα, γραμμένα μέσα στο φόντο του number plate, δείχνουν σαν μπάλες μπιλιάρδου με άσχετα νούμερα…
Άλλη μια γελοία και εντελώς άχρηστη σκέψη, λέω στον εαυτό μου, από τον βρασμένο μου εγκέφαλο, του οποίου οι συνάψεις έχουν βραχυκυκλώσει από χρόνια..

Βάζω μπροστά το μηχανάκι, που νομίζω ότι με αγριοκοιτάζει…ποιος θα θέλε άραγε, 43 βαθμούς έξω και καμιά εκατοστή φλεγόμενου λαδιού μέσα του ?
Το αγνοώ και βάζω πρώτη…

Καθως τσουλάω αργά στον επαρχιακό που με βγάζει από το καμίνι-σπίτι μου, τα μάτια μου αρχίζουν σιγά ,σιγά να φλέγονται…ο ζεστός αέρας τα στεγνώνει βίαια..

Δεξιά και αριστερά σκουπίδια βράζουν μέσα στους κάδους, τιμωρώντας την ανεγκέφαλη γειτονιά με απέραντη μπόχα…
Ενας σκύλος παραπατάει αργά πάνω σε τρία πόδια, το άλλο μαζεμένο όπως και κάθε του διάθεση να κάνει το σκύλο και ούτε που γυρίζει να με κοιτάξει…

Η διάθεση μου είναι ήδη σκατά και αφού πλέον ούτε η μοτοσικλέτα με κάνει να νιώσω λίγο καλύτερα κατευθύνομαι προς το κέντρο…
Θα πάω προς τον Σάκη να κατεβάσω καμιά μπύρα μπας και φρεσκάρει λίγο η διάθεση μου.

Πάρκαρα το μηχανάκι που τζιτζίριζε από την θερμοκρασία, το λευκό ανοιχτό κράνος μου τώρα στολίζει τον καθρέφτη ενώ μέχρι τώρα στόλιζε τον αγκώνα μου..
Τα εκατο μετρα που περπάτησα αργά σαν μετροπόντικας ήταν ικανά για να μουσκέψω στον ιδρώτα και να βλαστημάω…

Στου Σάκη έρχομαι κυρίως για την μουσική που ακούγεται αλλά και γιατί είναι από τα τελευταία μαγαζιά που θα δεί κάποιος μοναχικους τύπους να καθονται στο μπάρ, μέσα καλοκαιριάτικά και να πίνουν άπειρες amstel…αυτούς τους τύπους που και η Μόνικα Μπελούτσι να ξεβρακωθεί δίπλα τους, ούτε που θα το παρουν χαμπάρι…όχι από μεθύσι…αυτοί οι τύποι δεν μεθουν ποτέ, τουλάχιστον με την έννοια του χαζοβιόλη που λοξογελάει…

Μπήκα μέσα μουσκεμένος από τον ιδρώτα, ο Σάκης με τους αγκώνες στον πάγκο, σε στάση ‘σε ακούω με ενδιαφέρον’ τα λέει με μια μεσόκοπη κακοβαμμένη ξανθιά με πλούσια σε μέγεθος βυζιά που ξεχείλιζαν από το ντεμοντέ της φόρεμα…
Ο ανεμιστήρας βαρούσε υπερωρίες, ο Σωκράτης τραγουδούσε ‘….φύλακας στην καλύβα σου, κρατάς τον Βασιλιά τους…’. Γνωστό σκηνικό που με χαροποίησε και άρχισε σιγά , σιγά να μου φτιάχνει την διάθεση…

Είμαστε περίεργα πλάσματα τελικά.. όσο και αν μας εξιτάρει το καινούριο, όσο και αν το ευχόμαστε, οι νεες εικόνες, η εξερεύνηση στα αρώματα και τις αισθήσεις, λόξα που κουβαλάμε και εμεις με τα μηχανάκια, δεν έχει την επίδραση που έχουν τα γνωστά μας μέρη, η αίσθηση της επανάληψης πολλές φορές είναι πιο δυνατή…οπότε μπαίνοντας στου Σάκη, αισθάνθηκα καλύτερα…

Πήγα προς την γνωστή μου γωνιά, και πριν καλά-καλά κάτσω, μια παγωμένη, ελκυστική και γεμάτη υποσχέσεις Bud με περίμενε να την αδειάσω σε λιγες γουλιές.. κατέβασα την πρώτη γουλιά σαν να είχα έρθει με τα πόδια από την Μποτσουάνα….άναψα τσιγάρο…Η βραδιά εξελισσόταν καλά…το μυαλό μου άρχισε να μπαίνει στην θέση του

-Nice , t-shirt…ακούω δίπλα μου

-Θένκ για , απαντώ στον στεγνό κοντούλη , απροσδιορίστου ηλικίας, αλλά σίγουρα πάνω απο τα 60, ψαρομάλλη άγγλο που επινε μονος του British Ale, μια θέση δίπλα μου…

-That’s Paul’s number…Number sixteen…
-Γιές Αϊ Νόου

-Do you know Paul ? Have you ever met him ?

Εβλεπα να ‘ρχιζει λογοδιάρροια και ήταν το τελευταίο πράγμα που φανταζόμουν για την βραδιά μου η οποία μόλις πριν λίγο είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς…

-Νόου, Ι νεβερ μετ χιμ…λέω λιγο κοφτά είναι η αλήθεια μπας και τον μαζεψω…

-I worked with Paul’s Bikes, I was in the team, one of his engineers…
-Όου ρίλι..???
Είπα με προφορά Αγγλου Λόρδου, αυτήν την προφορά την φλεγματική ,που ότι και να ξεστομίζουν , ακόμα και καλημέρα ακούγεται σαν :
‘ειμαι υπεράνω..για απροσδιόριστους λογους, αλλά είμαι υπεράνω….’

Όχι ότι ξερω τέτοια αγγλικά, ούτε είχα νταντά από την οξφόρδη , αλλά παλιά με μια πρώην μου, όταν τους ακούγαμε στις ταινίες να εκφράζονται τέτοιοι τύποι , επαναλαμβάναμε με σφιχτά χείλια τα ‘Όου ντίαρ..’ και είναι πραγματικά ξεκαρδιστικό…

Τελωσπάντων προσπαθούσα με κάθε τρόπο , να του δείξω ότι δεν γουστάρω πολλές κουβέντες και ότι τέτοιες σάχλες , τις ακούω βερεσέ…έχουν προσπαθήσει να μου πιάσουν βαριεστημένη κουβέντα στα μπαρ κοντά μια χιλιάδα μοναχικοί πότες…με τρείς χιλιάδες διαφορετικές αφορμές…από θέματα μοτοσικλέτας μέχρι το τελευταίο δελτίο ειδήσεων. Ομολογώ πως του κοντούλη Άγγλου η ιδεα ήταν πρωτότυπη….άκου μηχανικός του Smart…!!!...Στιγμιαία σκέφτηκα ότι οι μηχανικοί του Smart, αν ζουν σημερα, θα είναι σε ένα Cottage (με προφορά) και θα πουλάν απλές μηχανολογικές λύσεις στους νέους μηχανικούς με τα καθαρά νύχια και τα λαπτοπ, που παλευουν να βγαλουν καμμιά δεκαριά άλογα μέσα από το Pc τους. Και όταν δεν το κάνουν αυτό, φτιάχνουν με τους κολλητούς τους ρέπλικες από τα παλιά και τις πουλάν σε πλουσιους αμερικάνους για 100.000 λίρες…Άλλη μια άχρηστη σκέψη αστραπή, σκέφτηκα..

-Paul was the fastest I ve ever seen , the most talented, the…
-Γουέλ Ντάν , του πετάω με έκδηλη πλέον την διάθεση ξενερώματος και αρχίζω με αγένεια την κουβέντα στον Σάκη, ρωτώντας τον τάχαμου πότε θα κλείσει το μαγαζί για διακοπές…
Ο Αγγλος συνέχισε την φραση του, παρόλη την αγενή μου στάση, μου κλεισε το μάτι με μια κίνηση ‘Cheers-Γειά μας’ με την μποτίλια από το εγγλέζικο ζουμί που έπινε..
Εγω ούτε καν σηκωσα το μπουκάλι του κανα μια κίνηση χαιρετούρας με το κεφάλι ως απάντηση.
…

Η βραδιά πραγματικά εξελίχτηκε καλά. Ήπια λίγες μπύρες, η μουσική ήταν θαυμάσια αφού τον Σακη τον είχε ανεβάσει η παρουσία της μεσόκοπης με τους Βυζους, έπιασα κουβεντα με μια μελαχρινή που δήθεν τυχαία ξέμεινε από φίλτρα, η οποία ξενέρωσε σε λίγα λεπτά όταν της δήλωσα ότι θα έφευγα σε δυό μερες, ταξίδι ενός έτους στην Λατινική Αμερική. ( παλιό κόλπο που χρησιμοποιούσαμε με τον φίλο τον Βασίλη, για να διαπιστώσουμε εάν η όλως τυχαίως ενδιαφερόμενη στο μπαρ κορασίδα , εχει αποκλειστικό και μόνο σκοπό να σου κολλήσει επάνω σου σαν βδέλλα για μήνες, αφού σου σπάσει τα νεύρα με 37 μηνύματα στο κινητό κάθε μέρα, δηλώνοντας από το πρώτο 15νθήμερο ότι είσαι ο έρωτας της ζωής της και άλλες τέτοιες γελοιότητες οι οποίες, εάν ενδώσεις, τελικά λίγα χρόνια μετά θα σε ξαναγυρίσουν στα μπάρ..συνεπώς θα σε ρίξει σε έναν κύκλο -παγιδα)

Ο Άγγλος συνέχιζε να πίνει δίπλα, μέχρι κάποια στιγμή, μετά ή έφυγε ή σταμάτησα εγω να τον βλέπω.. Δεν μ’ ένοιαζε κιόλλα…

Κατά τις δύο, σηκώθηκα πλήρωσα και περπάτησα ξανά αυτά τα εκατό μετρα μέχρι το monster μου. Η ζέστη, λιγότερη αλλά εκεί, καραδοκούσε να βγω απ’ το μπάρ..
Το μαυρο τεπόζιτο με το κόκκινο σιρίτι γυάλιζε, τραβώντας φως από μια κολώνα της Δεη που είχε γύρει..

Πλησίασα, έβαλα το κλειδί , πάτησα την μίζα….

Ξερεις από την αρχή ότι κάτι πάει στραβά…στην πρώτη ανεπιτυχή μιζιά, ξέρεις ότι κάτι πάει στραβά…
Μια σταγόνα ιδρώτας κύλησε στο μέτωπο μου..
Λίγη ώρα μετά, η μπαταρία είχε αρχίσει να λυγίζει, το μοτέρ ξύπναγε μονοκύλινδρα και έσβηνε και εγω είχα αρχίσει να βλαστημάω, ψάχνοντας με το βλέμμα μου για κατηφοριά…μπας και πάρει…
Σκατοβραδιά τελικά, σκέφτηκα..

-He, he, he…Old Duc’s don’t like the high temps…άκουσα σχεδόν πίσω μου…

Αποσβολωμένος σηκώθηκα από την σέλα, όταν πλησίαζε κοντά μου, με ένα κατσαβιδάκι στο δεξί του χέρι, χωρίς λαβή κοκάλινη, με ταινία σκέτη τυλιγμένη για λαβή πάνω στο μέταλλο…Δεν με κοίταζε.. είχε καρφώσει το βλέμμα του στο εννιακόσια…

Έσκυψε πάνω της, σηκωσε το τεπόζιτο, σκάλισε κάτι με το κατσαβιδάκι, έριξε μιζιά, τίποτα, ξανασκάλισε και …Μπράααααου…..το τέρας ακούστηκε μέχρι το Λιμάνι… το σβησε, ξανασκάλισε και πάλι…Μπράαααου…Μπαπ,μπαπ,μπαπ,μπάπ…

-Χάου ντιντ γιου…? Ψέλλισα μπερδεμένος….

- I told you , I was working on Ducatis…!!!..είπε φουσκώνοντας από περηφάνια, χώνοντας το κατσαβιδάκι σε ένα μικρό τσαντάκι μέσης και έφυγε στην κατηφόρα ψιλοτρεκλίζοντας…
- Θενκ γιου ….
- Cheers Mate….


To monster δούλευε με ένα στακάτο ρελαντί και με περίμενε.
Εβαλα το κράνος και έκανα μια δυνατή βόλτα στο παραλιακό στροφιλίκι , με την απατηλή αίσθηση ότι το εννιακόσια δουλεύει πλέον με μια τραχύτητα κατευθείαν από τα Σεβεντις…ακούγοντας το να ρουφάει μανιασμένα αέρα την εισαγωγή, προσπαθούσα να φανταστώ τι άλλο είχε ρυθμίσει παλαιότερα, αυτό το fine tuning κατσαβιδάκι.

Γύρισα σχεδόν ξημέρωμα στο σπιτι – καμίνι.
Φύλαξα στην ντουλάπα μου το μπλουζάκι με το 16 και δεν το ξαναέβαλα ποτέ…
Άλλωστε, δεν μου άξιζε…

[kojak]

Επιτέλους. Ρισπεκτ.

[laziali21]

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: ctzoras, KRS, laziali21, Master Yoda, skor-billys, takis, Λύκος και 0 επισκέπτες

[KRS]

Aυτό είναι το ducatisti.gr
Δίνε πόνο μωρή μορφή

[karaiskakion]

Σπύρο!!!!!!!!!!!!!!




Καιρό ειχα να χαρώ επειδή απλά κάποιος ΕΓΡΑΨΕ!!!

[touloumpas]

[Rizzla+]

Απολαυση να το διαβαζεις.......

[Master Yoda]

γαμο τις ιστοριες μουτρακλα ο αγγλος...σεστειλε ε?...τελικα τι πειραξε μια και εγω παραμενω ασχετος?


ΥΓ εκει με τη μονικα μπελουτσι λιγο μου φαινεται οτι δεν ησουν στο μπαρ του Σακη ...αλλα στο μπλου οηστερ

[takis]

Αφηστε τα μελια στον Κερκυραιο γιατι θα ζηλεψει ο Κρητικος και θα μας την κανει

[tragos610d]

.............

[Omgous]

Aυτό είναι το ducatisti.gr
Δίνε πόνο μωρή μορφή

That's right!!

[fantaraki]

[markous]

[Λύκος]

Ετσι...

Γι' αυτο εμπαινα εδω ρε.....

Γιατι αυτο πρεπει ν αφησουμε σε οποιον πιτσιρικα διαβαζει. ΑΥΤΟ.

Respect και θα ανταποδωσω.........

[Punisher]

Τα σέβη μου Σπύρο και τους χαιρετισμούς μου απο το άλλο ημισφαίριο, καιρούς και ζαμάνια έχουμε να τα πούμε.

[takis]

Ετσι...

Γι' αυτο εμπαινα εδω ρε.....

Γιατι αυτο πρεπει ν αφησουμε σε οποιον πιτσιρικα διαβαζει. ΑΥΤΟ.

Respect και θα ανταποδωσω.........

Ουφ ... ησυχασα

[Zissis]

Ευχαριστω Σπύρο.......

[nasa]

....κερκυρα ικο κατακαθι επιτελους......

[monsieur minimal]

Πήγα διακοπές για 10'....να σαι καλα ρε Σπυρο...

[Pinhead]

γκράντε!

[arnikos]

Μαγευτική ατμόσφαιρα...
Μας ταξίδεψες!

[mostro620]

Κερκυραίε...

[panosduc]

Καλως ορησες πισω Σπυρο!!! τετοια θελουμε!

[doctor77]

respect....!!

[Raf]

αυτο θα πει ΛΟΓΟΣ να τον διαβαζεις και να σαι πηγαινει στην πραγματικοτητα τα σεβη μου κυριε!