Θεμα τυχης

[Γιωργος 3005]

Καθομαι να μοιραστω αυτη την δυσαρεστη εμπειρια μαζι σας γιατι εχω καταληξει στο συμπερασμα καλυτερα τυχερος απο οτιδηποτε αλλο.
Εχοντας την μηχανη ακομα συνεργειο και την καβατζα να θελει αλισιδα και γραναζια εχω βουτηξει το κουτι της μητερας μου για τις καθημερινες μου μετακινησεις.
Απλα κολαση.
Βρισκομαινος παραλιακη για Σαβατιατικο μπανακι στον δρομο του μαρτυριου με κινηση απιστευτη χαζευω και ζηλευω τα 2τροχα που περνανε αναμεσα με χαρακτιριστικη ευκολια και μαζευονται ολα μαζι μπροστα στο φαναρι.θελω να αφησω το αμαξι και να πω σε καποιον να με παρει μαζι του γιατι δεν την παλευω αλα το χερι της κοπελας στα δεξια μου πανω στο ποδι μου με επαναφερει στην πραγματικοτιτα.
Το μονο που βγαινει απο το στομα μου ειναι ενα μικρο κοφτο αχχχ το οποιο η συνοδηγος μου καταλαβαινει και δεν σχολιαζει.
Τοτε ειναι που συμβαινει η κεντα
Με τον ηχο της μοναδικης κατ εμε κιθαρας του Μαρκ Ντοπλφερ και βρισκωμενος σε εξταση απο το σολαρισμα
του brothers in arms ακουω ενα κρακ.
Παει ο καθρευτης.
Πιτσιρικια με παπια δικαβαλο μονο ο συνοδηγος γυρισε να κοιταξει ουτε ενα σορυ τιποτα εγινα κατακοκινος και δεν εφτεγε η ζεστη ξεκινησα τα μπινελικια απο το σπιτακι του και σιγα σιγα ανεβαινα προς τα πανω.
Σκευτικα αν εβγαινα και ετρεχα μεχρι το φαναρι τον ειχα. Τωρα τι θα πω στην μανα μου.
Το χερι της κοπελας μου με ηρεμισε λιγο και η γλυκια της φωνη να μου λεει ηρεμησε παιδια ειναι μου εφερε στο μυαλο μου δικες μου τετειες καταστασεις.
Θυμηθικα ποσο τυχερος ειμαι που οσα χρονια οδηγαω δεν εχω παθει τιποτα σοβαρο και αυτοματα ηρθαν στο μυαλο μου στιγμες που εκανα αυτη την διαδρομη με φιλους και οτι μ@λ$κι@ μας ερχοτανε στο μυαλο την καναμε
αναμεσα σε αυτοκινητα χωρις να υπαρχει αυριο και κυριως για να εντιποσιασουμε το ωραιο φυλο αλα και τουσ φιλους μας με το ποσο αντρες ειμασταν και εμπειροι σε ολα.Και ενοειται χωρις κρανος που ειναι μονο για της αδερφες.
Τρομαξα πως την εχω γλιτωσει μεχρι τωρα σκευτικα στατιστικα ειναι αδυνατο οπος θα ελεγε και ο αδερφος μου (οικονομολογος)
Μου εφυγε ο θυμος επιασα το χερι της κοπελας μου και βαζαμε μαζι ταχυτητες.Τελειωσε και η κινηση και φτασαμε στο υψος του Καβουριου.
Γνωριμη διαδρομη λιμανακια μηχανες περνανε διπλα μου και η ζηλια μου μεγαλωνει.
Λιγο πιο κατω πριν την γνωστη σπηλια ξαναβλεπω κινηση και μου φευγει παλι το μπινελικι οχι ρε που@@@ μου και εδω κινηση.
Αυτοκινητα εχουν σταματησει μηχανακια δεξια και αριστερα και ασθενοφορο χαμηλωνω την μουσικη και ανοιγω παραθυρο.Καθως περναω απο διπλα το ματι μου πεφτει στις σαγιοναρες στη μεση του δρομου.
Κρυος ιδρωτας με ελουσε οταν ιδα το πιτσιρικι που ανεβαζανε στο φορειο ηταν ο συνοδηγος που ειχα ανταλαξει μονο μια ματια.
Κοιταχτοικαμε με την Μαρια και δεν ειπαμε κουβεντα.Λιγο πιο κατω σταματαω και βγαινω απο το αυτοκινητο αναβω ενα τσιγαρο.Πιστευω οτι αν δεν ηταν η κοπελα μου μπροστα μπορει και να εκλαιγα.
Καπου διαβασα οτι ξεκινας την ζωη με 2 πιθαρια το ενα τυχη και το αλο εμπειρια και προσπαθεις να γεμισεις το πιθαρι της εμπειριας πριν αδειασει το πιθαρι της τυχης.
So true

[Raf]

Η τυχη ειναι αριστερα σου
Η ατυχια δεξια σου
Η εμπειρια μπροστα σου
Ολα πολυ κοντα και γυρω σου ενα τσαφ ειναι ολα.

Κριμα για τα πιτσιρικια ο καθρεφτης αλλαζει οι σωματικες βλαβες ομως......
Ουτε στον εχθρο μου που λενε.

[laziali21]

ξεκινησα τα μπινελικια απο το σπιτακι του και σιγα σιγα ανεβαινα προς τα πανω.

σόρυ ρε φίλε αλλά έκλασα

να ναι καλά το παλικάρι και μακριά από μας!