Σελίδα 1 από 1

φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 11 Ιουν 2016, 09:46
από dimos IT'S HORNY NOW
ειναι καιρος που θελω να γραψω,αλλα χρονος λιγος και διαθεση χαμενη.

τωρα πινω καφε και οπως καθε σαββατο πρωι σκεφτομαι τι θα πρωτοκανω απο δουλειες και πραγματα που με ευχαριστουν.συνηθως δεν κανω σχεδον τιποτα..

καποτε ηταν προτεραιοτητα οι βολτες με τη μηχανη,τα τηλεφωνα πεφταν βροχη πρωι πρωι,εβγαινε η βολτα και φευγαμε.

εχω να ταξιδεψω πολυ καιρο,να νιωσω εκεινο το υπεροχο αισθημα του ''φορτωνω τη μηχανη'' και φευγω κι ας μην εχω και προορισμο..

οικονομικα θεματα,προσωπικα θεματα,θεματα γενικα..

αλλα η ουσια ειναι οτι φοβαμαι,ξεχασα..

ολη τη μερα στους δρομους,πανω στη μηχανη,τρεξιμο για δουλεια,γκρινια,ασχημη οδηγηση απο ολους,νευρα,τρομος μεσα στην πολη,και το βραδυ μαζευεσαι και σκεφτομαι...η χαρα που ειναι?που πηγε η ευχαριστηση να οδηγαω?

εφυγε.

40 χρονια πανω σε 2 ροδες,αλλα πρωτη φορα νιωθω ετσι,αδειος..

τοσο οι βενζινες,τοσο το ξενοδοχειο,τοσο τα εξοδα,αστο μωρε,δεν βγαινουμε,αλλη φορα..
και την αλλη φορα τα ιδια..απλα η ''αλλη φορα'' δεν ερχεται ποτε...
και φοβαμαι μηπως δεν ερθει ποτε ξανα...

και ο τρομος οταν οδηγαω εκει εξω...ολοι με ενα κινητο σαν τηλεοραση,εχοντας το πανω στο τιμονι να παιζουν φεισμπουκ,''ενταξει ρε φιλαρακι τι φωναζεις σε ειδα,τυφλος ειμαι?'',και μολις περασε στον ποντο απο το ποδι μου,αν μου το εκοβε αραγε τι θα μου ελεγε?''συγνωμη αλλα επρεπε να κανω like στην πρωην,μπας και μου κανει κι αυτη,δες τι αναρτησε''...

σημαδια των καιρων?ισως..

εγω ομως δεν νιωθω πια μηχανοβιος,δε νιωθω τιποτα,μονο εναν φοβο..

1000 σκεψεις πριν φυγω εστω και για 20 χλμ,και στο τελος δεν παω πουθενα...και μενω με την απογοητευση,και αυτο με σκοτωνει...

δεν ξερω αν θα αλλαξει αυτο,μεσα μου το θελω πολυ γιατι απλα δεν μπορω να με φανταστω χωρις 2 ροδες,αλλα δεν ξερω και τι να κανω η πως να το κανω...

καλημερα σε ολους τους φιλους που με ξερουν η οχι εδω μεσα,ευχομαι να μην νιωσετε σαν εμενα ποτε και να ξερετε πως χαιρομαι τρελα οταν διαβαζω για τις βολτες σας εδω-εκει-παραεξω,το χετε-μην το χασετε ποτε!

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 11 Ιουν 2016, 10:17
από immortale
Τα ειπες ολα :hi4:

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 11 Ιουν 2016, 10:21
από olospaei
Δεν είσαι ο μόνος.
Να ξέρεις μόνο οτι υπάρχουν και χειρότερα.
Σε ζηλεύω που κατάφερες να περάσεις 40 χρόνια πάνω σε 2 ρόδες όπως λές, γιατί εγώ έχω πάθει το ίδιο με εσένα, μέσα σε 16 χρόνια μόνο.
Άσχημες εποχές.
Να είμαστε πάντα όρθιοι και να προσέχουμε.
Καλή καρδιά.
Ετσι κ αλλιώς δεν μας έχει μείνει και τίποτα άλλο :))

Καλημέρα :hibye:

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 11 Ιουν 2016, 10:46
από bros400pgm
Ασε μας ρε Δημο με τις μαλακιες σου... Καταρχας το κειμενο σου μπαζει... και εξηγω: "ολη τη μερα στους δρομους,πανω στη μηχανη".
Ποια μηχανη ρε; 2 μερες συνεργειο μιση στο δρομο; Τι παει να παει πανω στην μηχανη; Την εσπρωχνες και ησουν πανω κιολας;





:tooth2: :tooth2: :tooth2: :tooth2: :tooth2:

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 11 Ιουν 2016, 21:07
από sue
ελα βρε, θα ερθω να σε παρω να παμε βολτα

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Δευ 13 Ιουν 2016, 07:25
από Stelios62
.... δεν ειναι δυνατον , δεν στεκει ρε παιδι μου .....!
Καλα ποτε τσακωθηκες τελευταια φορα με την γυναικα σου ή την ερωμενη σου ? Συνηθως ριχνοντας της το τελευταιο ευχελαιο κλεινωντας δυνατα την εξωπορτα ..... καβαλας την μηχανη και φευγεις , ετσι ακουσια χωρις καν να σκεφτεις , εσυ γιατι σκεφτεσαι ?......! Κατσε να ερθω Σαλλονικη για .... εξεταση ....! :nono1:

Και μια συμβουλη μεσηλικα :wheelchair: .... αν δεν καταφερετε να κανετε το κεφι σας , εστω το προγραμματισμενο, δεν μιλαω για μπαχαλο και ρεμαλοζωη ... ολα τ΄αλλα ειναι 'αντε γεια' .....!

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Δευ 13 Ιουν 2016, 07:36
από dimos IT'S HORNY NOW
Stelios62 έγραψε:.... δεν ειναι δυνατον , δεν στεκει ρε παιδι μου .....!
Καλα ποτε τσακωθηκες τελευταια φορα με την γυναικα σου ή την ερωμενη σου ? Συνηθως ριχνοντας της το τελευταιο ευχελαιο κλεινωντας δυνατα την εξωπορτα ..... καβαλας την μηχανη και φευγεις , ετσι ακουσια χωρις καν να σκεφτεις , εσυ γιατι σκεφτεσαι ?......! Κατσε να ερθω Σαλλονικη για .... εξεταση ....! :nono1:

Και μια συμβουλη μεσηλικα :wheelchair: .... αν δεν καταφερετε να κανετε το κεφι σας , εστω το προγραμματισμενο, δεν μιλαω για μπαχαλο και ρεμαλοζωη ... ολα τ΄αλλα ειναι 'αντε γεια' .....!
συμφωνω φιλε! :thumbsup:

και για την ιστορια,χτες την εκανα καμμια 150 χλμ και ρε παιδια συνεβη κατι απιστευτο,
ενω κοιταξα το κοντερ πριν ξεκινησω γιατι στρογγυλευαν τα χλμ και λεω μην χασω το θεαμα,στην πορεια ξεχαστηκα και φυσικα δεν το κοιτουσα..

ωσπου ξαφνικα ημουν στον περιφερειακο και το ματι μου πεφτει φευγαλεα στο κοντερ και το βλεπω.....

80.000 χλμ !!!

μιλαμε ανατριχιασα ρε μαγκες...

γερος να μαι να κανω αλλα τοσα! :cool:

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Δευ 13 Ιουν 2016, 08:46
από motogppress
λεβεντη μου, ο θεος να σε εχει καλα εσενα και την οικογενεια σου και οι βολτες ερχονται και φευγουν, υγεια πανω απο ολα!

προσωπικα δεν πιστευα ποτε μου οτι θα επελεγα να πηγαινω με το αμαξι στη δουλεια και μονο αν ειχα κατι επειγον με μετακινηση και παρκαρισμα στο κεντρο κλπ να καβαλουσα μηχανη...... για 3 χρονια δεν ειχα μηχανη για το δρομο, μονο πιστα και μου ελειπε βασικα η ευκολη μετακινηση που ειχα με το μεγαλο μου σκουτερ. οδηγω τουλαχιστον 30 με 40 χλμ τη μερα μονο μετακινησεις απο το σπιτι στις δουλειες.

τους τελευταιους 7-8 μηνες κολλησα με τις βεσπες ή κανα 300αρι σκουτερ κλπ και στο ψαξιμο πετυχα το μονστερ που τελικα αγορασα.... με κερδισε πραγματικα, τρομερη μηχανη αλλα ΔΕΝ ειναι σκουτερ και εγω εχω δυστυχως ελαχιστο εως καθολου ελευθερο χρονο για να την απολαυσω οπως της πρεπει. ειλικρινα δεν θυμαμαι ποτε πηγα βολτα μεγαλη τα τελευταια χρονια με μηχανη, μονο πιστα τιποτα αλλο.

τις πρωτες φορες που οδηγησα το μονστερ στη πολη ειμουν χεσμενος κανονικα με τα αμαξια να κανουν τα δικα τους και εγω ΠΑΝΤΑ με προστατευτικο εξοπλισμο αλλα και παλι εκτεθιμενος.

προς αποφυγη οποιασδηποτε παρεξηγησης, οταν την οδηγω την απολαμβανω στο μεγιστο πραγματικα, ειναι καταπληκτικη μοτοσικλετα και την εχω σε αριστη κατασταση παντα, πολυ προσοχη σε ολες τις λεπτομερειες.

επισης λογο και αυξημενων υποχρεωσεων με το motogp με τις ημερομηνιες των TD μας να συμπειπτουν με προκρυματικα εχω μεινει και εκτος πιστας τους τελευταιους 3 μηνες.

νοιωθω ομως τοσο πολυ χορτασμενος απο οδηγηση στη ζωη μου, που απλα πλεον οποτε και εαν οδηγησω μου φτανει και περισσευει για αρκετο καιρο και παλι........

καλο καλοκαιρι λεβεντες

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Δευ 13 Ιουν 2016, 08:58
από Κωνσταντίνος Τύρλας
Οι νέοι πάνε ΠΟΛΛΕΣ βολτες ΕΣΥ δεν τους βλέπεις.....

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Δευ 13 Ιουν 2016, 12:06
από laziali21
Α ρε Δήμο, σε καταλαβαίνω απόλυτα, και γω μία απ τα ίδια περίπου...

Οι 2 βόλτες την εβδομάδα γίνανε 2-3 τον χρόνο...και αυτές με ζόρι.
Τουλάχιστον ας είναι αυτές οι 2-3 τον χρόνο καλές και μεγάλες, να τις ευχαριστηθείς.
Νομίζω πως γίνεται με λίγη προσπάθεια, αξίζει να το κάνεις!
Και από παρέα όλο και κάποιον θα βρεις.

Να σου πω τι κάνω εγώ?
Πήρα έναν κουμπαρά και βάζω μέσα 2 ευρώ την ημέρα.
Μερικές φορές ότι ψιλά έχω πάνω μου.
Τον Ιούλιο παντρεύεται ένας ξάδερφος στο Γύθειο, έχω βγάλει ήδη διαδρομή από ενδοχώρα 400 χλμ περίπου στο πήγαινε, περιμένω πως και πως!
Ψήνω και κάτι φίλους, αν έρθουν καλώς, αλλιώς καλή καρδιά, πάω και μόνος.

Μόλις γυρίσω θα συνεχίσω να κάνω το ίδιο για άλλη μία στα τέλη Σεπτέμβρη.
Και βλέπουμε...

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Παρ 17 Ιουν 2016, 16:32
από REDRIDER
dimos IT'S HORNY NOW έγραψε:ειναι καιρος που θελω να γραψω,αλλα χρονος λιγος και διαθεση χαμενη.

τωρα πινω καφε και οπως καθε σαββατο πρωι σκεφτομαι τι θα πρωτοκανω απο δουλειες και πραγματα που με ευχαριστουν.συνηθως δεν κανω σχεδον τιποτα..

καποτε ηταν προτεραιοτητα οι βολτες με τη μηχανη,τα τηλεφωνα πεφταν βροχη πρωι πρωι,εβγαινε η βολτα και φευγαμε.

εχω να ταξιδεψω πολυ καιρο,να νιωσω εκεινο το υπεροχο αισθημα του ''φορτωνω τη μηχανη'' και φευγω κι ας μην εχω και προορισμο..

οικονομικα θεματα,προσωπικα θεματα,θεματα γενικα..

αλλα η ουσια ειναι οτι φοβαμαι,ξεχασα..

ολη τη μερα στους δρομους,πανω στη μηχανη,τρεξιμο για δουλεια,γκρινια,ασχημη οδηγηση απο ολους,νευρα,τρομος μεσα στην πολη,και το βραδυ μαζευεσαι και σκεφτομαι...η χαρα που ειναι?που πηγε η ευχαριστηση να οδηγαω?

εφυγε.

40 χρονια πανω σε 2 ροδες,αλλα πρωτη φορα νιωθω ετσι,αδειος..

τοσο οι βενζινες,τοσο το ξενοδοχειο,τοσο τα εξοδα,αστο μωρε,δεν βγαινουμε,αλλη φορα..
και την αλλη φορα τα ιδια..απλα η ''αλλη φορα'' δεν ερχεται ποτε...
και φοβαμαι μηπως δεν ερθει ποτε ξανα...

και ο τρομος οταν οδηγαω εκει εξω...ολοι με ενα κινητο σαν τηλεοραση,εχοντας το πανω στο τιμονι να παιζουν φεισμπουκ,''ενταξει ρε φιλαρακι τι φωναζεις σε ειδα,τυφλος ειμαι?'',και μολις περασε στον ποντο απο το ποδι μου,αν μου το εκοβε αραγε τι θα μου ελεγε?''συγνωμη αλλα επρεπε να κανω like στην πρωην,μπας και μου κανει κι αυτη,δες τι αναρτησε''...

σημαδια των καιρων?ισως..

εγω ομως δεν νιωθω πια μηχανοβιος,δε νιωθω τιποτα,μονο εναν φοβο..

1000 σκεψεις πριν φυγω εστω και για 20 χλμ,και στο τελος δεν παω πουθενα...και μενω με την απογοητευση,και αυτο με σκοτωνει...

δεν ξερω αν θα αλλαξει αυτο,μεσα μου το θελω πολυ γιατι απλα δεν μπορω να με φανταστω χωρις 2 ροδες,αλλα δεν ξερω και τι να κανω η πως να το κανω...

καλημερα σε ολους τους φιλους που με ξερουν η οχι εδω μεσα,ευχομαι να μην νιωσετε σαν εμενα ποτε και να ξερετε πως χαιρομαι τρελα οταν διαβαζω για τις βολτες σας εδω-εκει-παραεξω,το χετε-μην το χασετε ποτε!
Έβλεπα τις φώτο από τις εκδρομές σε Λευκάδα, πίστα, Βόλο ,....., ........,
Μελαγχολία και νοσταλγία μαζί. Τα βάζω με τον εαυτό μου αλλά τελικά βλέπω πως όλοι έτσι είμαστε.

Υπομονή να έχουμε ψηλέ......

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 18 Ιουν 2016, 11:11
από dagger moon
Λοιπόν αγάπες
Σας διαβαζω και δεν ξερω αν πρεπει να θυμώσω , να σας ρίξω καμμια σφαλιάρα να έρθετε στα ίσα σας ή να σας κανω μια μεγαλη αγκαλια όταν με το καλό σας δω γιατί σας αγαπαω και το ξέρετε.

Ρε Δημο , ρε Δήμο
Επειδή είσα από τους ελάχιστους που ξέρουν τα προβλήματα υγείας που έχω - τωρα θα τα μαθουν όλοι αλλα χέ στηκα , δεν μπορώ να κρυβομαι άλλο.
Πες μου τι είναι χειρότερο ρε φίλε ... να νοιώθει κάποιος όπως εσύ , που ανα πάσα ώρα και στιγμή παιρνεις την αποφαση να καβαλήσεις και να φυγεις , και να αφησεις πίσω σου όλη αυτή την κατάσταση που την αφήνεις να κατακαθεται στην ψυχουλα σου σαν κατακαθι του καφε ?
Αυτό ή μηπως να έχεις φτασει στο σημειο 0 - μηδέν , που να μην μπορείς όχι να καβαλήσεις και να οδηγήσεις αλλά πολύ απλά να αγωνίζεσαι να περπατήσεις , να σταθείς στα πόδια σου.

Ξερεις Δημο πόσο καιρό έχω να οδηγήσω ?
Οχι γιατί δεν θέλω αλλά επειδή δεν μπορώ πλέον.
επειδή τα τελευταια χρόνια έφτασα στο σημείο να μην μπορώ να περπατήσω από το κρεβάτι μου και να παω για κατουρημα , και καταβάλλω υπεράνθρωπες προσπάθειες το τελευταίο εξάμηνο , αγωνίστηκα πολύ για να μην περάσω το υπολοιπο της ζωής μου στο κρεβάτι ανήμπορη να κάνω ακόμα και τα πιο απλα πράγματα . Θα νικήσω , δεν γίνεται να νικηθώ. Και θα ξανακαβαλήσω , και θα ξαναοδηγήσω και θα ξαναπαρω τα όρη και τα βουνα.

Ρε το φελεκι μου μεσα , γιατί τόση ηττοπάθεια ?
Οκ , περναμε δυσκολα , οικονομικα ειμαστε στον πατο.
Ναι , δεν μπορουμε να κανουμε τις βόλτες που καναμε
Ναι, σκεφτομαστε δυο και τρεις φορές πριν πατήσουμε την μίζα ....
Ναι , περναμε δυσκολα , σε οικονομικο , προσωπικο επιπεδο , τίποτα δεν είναι όπως το θέλαμε ή όπως το μάθαμε

Δημο δες την υπογραφή μου ... αυτήν την τρέλα , αυτήν υπερασπίζομαι , για αυτήν αντέχω ακόμα .
Για αυτήν θα νικήσω τον ίδιο μου τον εαυτο
Και να γα μη θει το συμπαν ρε φίλε
Γιατί η ζωή μας είναι μια και είναι μικρή , πολύ μικρή για να κανουμε όλα όσα θελουμε.

Καπου μέσα σου θα βρεις τον δρόμο
Την αντοχή και το χαμόγελο

Εμεις , οσοι εχουμε νοιωσει τον παγωμένο αέρα του χειμώνα να περνάει μέσα από το κράνος - που μουδιάσανε τα χέρια μας απο το κρύο , εμεις που νοιώσαμε τον ιδρώτα μεσα στο κατακαλόκαιρο να τρέχει μέσα από τις κορντουρες και τα δέρματα , εμεις που εχουμε δει τον ουρανο να γίνεται προεκταση του δρόμου δεν γίνεται ρε φίλε , δεν μας επιτρέπεται να γινόμαστε έρμαιο των καιρών .
Εμεις δεν καναμε ποτε την γιορτή μας συμφορά , αυτα είναι για τους μίζερους , τους ανεραστους και όσους δεν ονειρευτηκαν ποτέ

Δήμο ,,, ανέβηκα δικάβαλο στον πήγασο πριν μια βδομάδα με τον Νικο να οδηγεί
Μετά από 3 χρόνια που μόνο τον κοίταζα και μαραζωνα
Και πριν 2 μέρες μπορεσα να ανεβω παλι - δικαβαλο και παλι χωρις να χρειαστεί να ερθει ο πηγασος διπλα στο πεζοδρόμιο ... απλά καταφερα να σηκωσω το δεξι πόδι να το περασω πανω απο την σελα και να καθίσω .....
Αλλα εγω είμαι πεισματαρα , ξεροκέφαλη δεν καταλαβαινω Χριστό εγώ.
Και καπου παρακάτω , θα οδηγήσω ξανα .
Εστω και μέχρι την Γλυφάδα .... :))

Άσε που ο Νικος πήρε καπο και θελω τοσο πολυ να με πάει βολτα με το μαμουθ . :glimpse: :glimpse:

Ρε η καλυτερη γκομενα είναι η μηχανη , είναι η μεγαλυτερη αλήθεια αυτή

Αντε μπραβο που αφηνεις να σε παρασυρει η γα μω κατασταση στην οποία ζουμε .


υγ
Φθιώτιδα θα έρθεις ετσι ??

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 18 Ιουν 2016, 12:54
από sinner.lady
Dager moon απλά υποκλίνομαι..

Respect! (μου θύμισες την ιστορία του κυρίου από τον οποίο αγόρασα τη μηχανή..)

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 18 Ιουν 2016, 20:42
από la veloce
Dagger moon :thumbsup: Με τόση ψυχική δύναμη ,δύσκολα να ηττηθείς !!!

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 18 Ιουν 2016, 23:36
από panosduc
Ρε 2 μετρα αντρες βαλατε τα κλαματα? :cool: αφηστε γκρινιες κλαψες μιζεριες.κ αμα δεν μπορειτε προσωρινα βολτα παγενετε στο γκαραζ ανεβειτε πανω βαλτε την μπροστα ριξτε 2 γκαζιες καντε τσιγαρο σβηστε την κ οταν ξανακ@υλωσετε ξανακαντετο μεχρι ναρθουν οι καλες οι μερες.Εαν δεν θελετε αυτο ξαναδιαβαστε τις Μαριας τα γραπτα κ ξανασκεφτειτε......
Χαιρετισμους στη πατριδα. :hibye:

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Τρί 21 Ιουν 2016, 22:13
από REDRIDER
dagger moon έγραψε:Λοιπόν αγάπες
Σας διαβαζω και δεν ξερω αν πρεπει να θυμώσω , να σας ρίξω καμμια σφαλιάρα να έρθετε στα ίσα σας ή να σας κανω μια μεγαλη αγκαλια όταν με το καλό σας δω γιατί σας αγαπαω και το ξέρετε.

Ρε Δημο , ρε Δήμο
Επειδή είσα από τους ελάχιστους που ξέρουν τα προβλήματα υγείας που έχω - τωρα θα τα μαθουν όλοι αλλα χέ στηκα , δεν μπορώ να κρυβομαι άλλο.
Πες μου τι είναι χειρότερο ρε φίλε ... να νοιώθει κάποιος όπως εσύ , που ανα πάσα ώρα και στιγμή παιρνεις την αποφαση να καβαλήσεις και να φυγεις , και να αφησεις πίσω σου όλη αυτή την κατάσταση που την αφήνεις να κατακαθεται στην ψυχουλα σου σαν κατακαθι του καφε ?
Αυτό ή μηπως να έχεις φτασει στο σημειο 0 - μηδέν , που να μην μπορείς όχι να καβαλήσεις και να οδηγήσεις αλλά πολύ απλά να αγωνίζεσαι να περπατήσεις , να σταθείς στα πόδια σου.

Ξερεις Δημο πόσο καιρό έχω να οδηγήσω ?
Οχι γιατί δεν θέλω αλλά επειδή δεν μπορώ πλέον.
επειδή τα τελευταια χρόνια έφτασα στο σημείο να μην μπορώ να περπατήσω από το κρεβάτι μου και να παω για κατουρημα , και καταβάλλω υπεράνθρωπες προσπάθειες το τελευταίο εξάμηνο , αγωνίστηκα πολύ για να μην περάσω το υπολοιπο της ζωής μου στο κρεβάτι ανήμπορη να κάνω ακόμα και τα πιο απλα πράγματα . Θα νικήσω , δεν γίνεται να νικηθώ. Και θα ξανακαβαλήσω , και θα ξαναοδηγήσω και θα ξαναπαρω τα όρη και τα βουνα.

Ρε το φελεκι μου μεσα , γιατί τόση ηττοπάθεια ?
Οκ , περναμε δυσκολα , οικονομικα ειμαστε στον πατο.
Ναι , δεν μπορουμε να κανουμε τις βόλτες που καναμε
Ναι, σκεφτομαστε δυο και τρεις φορές πριν πατήσουμε την μίζα ....
Ναι , περναμε δυσκολα , σε οικονομικο , προσωπικο επιπεδο , τίποτα δεν είναι όπως το θέλαμε ή όπως το μάθαμε

Δημο δες την υπογραφή μου ... αυτήν την τρέλα , αυτήν υπερασπίζομαι , για αυτήν αντέχω ακόμα .
Για αυτήν θα νικήσω τον ίδιο μου τον εαυτο
Και να γα μη θει το συμπαν ρε φίλε
Γιατί η ζωή μας είναι μια και είναι μικρή , πολύ μικρή για να κανουμε όλα όσα θελουμε.

Καπου μέσα σου θα βρεις τον δρόμο
Την αντοχή και το χαμόγελο

Εμεις , οσοι εχουμε νοιωσει τον παγωμένο αέρα του χειμώνα να περνάει μέσα από το κράνος - που μουδιάσανε τα χέρια μας απο το κρύο , εμεις που νοιώσαμε τον ιδρώτα μεσα στο κατακαλόκαιρο να τρέχει μέσα από τις κορντουρες και τα δέρματα , εμεις που εχουμε δει τον ουρανο να γίνεται προεκταση του δρόμου δεν γίνεται ρε φίλε , δεν μας επιτρέπεται να γινόμαστε έρμαιο των καιρών .
Εμεις δεν καναμε ποτε την γιορτή μας συμφορά , αυτα είναι για τους μίζερους , τους ανεραστους και όσους δεν ονειρευτηκαν ποτέ

Δήμο ,,, ανέβηκα δικάβαλο στον πήγασο πριν μια βδομάδα με τον Νικο να οδηγεί
Μετά από 3 χρόνια που μόνο τον κοίταζα και μαραζωνα
Και πριν 2 μέρες μπορεσα να ανεβω παλι - δικαβαλο και παλι χωρις να χρειαστεί να ερθει ο πηγασος διπλα στο πεζοδρόμιο ... απλά καταφερα να σηκωσω το δεξι πόδι να το περασω πανω απο την σελα και να καθίσω .....
Αλλα εγω είμαι πεισματαρα , ξεροκέφαλη δεν καταλαβαινω Χριστό εγώ.
Και καπου παρακάτω , θα οδηγήσω ξανα .
Εστω και μέχρι την Γλυφάδα .... :))

Άσε που ο Νικος πήρε καπο και θελω τοσο πολυ να με πάει βολτα με το μαμουθ . :glimpse: :glimpse:

Ρε η καλυτερη γκομενα είναι η μηχανη , είναι η μεγαλυτερη αλήθεια αυτή

Αντε μπραβο που αφηνεις να σε παρασυρει η γα μω κατασταση στην οποία ζουμε .


υγ
Φθιώτιδα θα έρθεις ετσι ??
Μαράκι χαθήκαμε.......
Πολύ ωραία αυτά που γράφεις και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

Αυτό που με τρώει καθημερινά πια είναι η έλλειψη δίτροχου.....η έλειψη της δυνατότητας να την κάνω έστω και κάπου κοντινά. Από τότε που δεν έχω νιώθω πως μιζέριασα ξαφνικά.....
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν αντέχω άλλο αμήχανος..... :angry3:

Re: φοβαμαι..

Δημοσιεύτηκε: Δευ 27 Ιουν 2016, 23:46
από nasa
κοιτα ρε κατι τυποι...... :zep: