Πόλλες οι νέες εμπειρίες πολλές οι σκέψεις αλλά πρέπει να μπούν σε μια σείρα ώστε την επόμενη φορά να περάσουμε ακόμα καλύτερα! Ένα από τα πράγματα που δεν μου ξεκολλάει από το μυαλό είναι πόσο εύκολα συνειδητοποιείς μέσα στην πίστα ότι δεν είσαι γρήγορος...ή έστω ότι υπάρχουν γρηγορότεροι από εσένα. Μου έχει μείνει στο μυαλό η προσπέραση που μου έρειξε ένας δικός μας, ο Βασίλης ο Βαλερούγγας βγαίνοντας από την Κ (δε θυμάμαι καν) χωρίς να προλάβω να συνειδητοποιήσω τι και πως είδα κάποιον να με περνάει με αεροπορικό τρόπο και ίσα ίσα πρόλαβα να διαβάσω το Arlen Ness στην πλάτη της φόρμας. Αυτό όμως είναι μόνο η αρχή...ο bill ξάπλωσε την καλή του στην επόμενη στροφή τόσο γλυκά και με τέτοια ταχύτητα που είχα μείνει απλά να τον κοιτάω και να λέω "ρε δε γίνονται αυτά!". Το αποκορύφωμα ήρθε όταν κατάλαβα ότι για να ξαναπιάσω ένα ρυθμό και να συγκεντρωθω στα σημάδια μου χρειάστηκα έναν ολόκληρο γύρο!
Και τι μπορεί κανείς να πει για ένα "μουρλό" με την καλή έννοια
ο οποίος γύρναγε χωρίς να κοιτάει μπροστά του δίνοντας συνέχεια οδηγίες για τις γραμμές και το άνοιγμα του γκαζιού με τις χαρακτηριστικές κινήσεις που μας συνόδεψαν μέχρι και στον γυρισμό στην εθνική με τα αυτοκίνητα 
. Ο κύριος αυτός είναι ο Μαλαμίδης (φωτό του έχει ποστάρει ο jks) ένας άνθρωπος μέσα στην τρελλή χαρά που γουστάρει αυτό που κάνει τόσο πολύ που θέλει να σε βοηθήσει να περάσεις και εσύ τόσο ωραία όσο περνάει και αυτός. Πρόθυμος να σου εξηγήσει να σε βοηθήσει και πάντα με το καλαμπούρι στο στώμα ήταν από τους απολαύστηκότερους τύπους του τριημέρου. Αλλά και ο Λίνος από το ducati store στην καλλιρόης με άφησε με το στώμα ανοιχτό με τον τρόπο που μπορεί κάποιος μέσα σε λίγους γύρους να οδηγήσει τελείως διαφορετικές μοτοσυκλέτες και να τις πηγαίνει όλες ΤΕΖΑ. Πέραν αυτού όμως στο session που τον είχαμε πλοηγό με βοήθησε πάρα πολύ να καταλάβω τι κάνω σωστά και τι λάθος βοηθόντας με να πάω ακόμα πιο γρήγορα και να αρχήσω να ξύνω τις εξατμήσεις μου στην άσφαλτο. Αλλά οι συμβουλές συνεχίστηκαν και εκτός πίστας (ευτυχώς γιατί με τον ενθουσιασμό που είχα θα το έπερνα το οικόπεδο) λέγοντας μου ότι από κλίση είμαστε κομπλέ και πρέπει να βρω έναν άλλο τρόπο για να πάω πιο γρήγορα.Και πάμε στα οργανωτικά...ένας επίσης δικός μας ο Βαγγέλης (που από εδώ και πέρα θα πρέπει να τον φωνάζουμε Βαγγέλαρο με τη δουλειά που έριξε το ΣΚ και όχι μόνο!!!) ήταν εκεί να μας βοηθήσει και να μας εξυπηρετήσει σε ότι π@π@ριλίκι του ζητάγαμε. Πέραν όμως αυτού μας πήγε μια πολύ ωραία βόλτα πάνω σε ένα βουνό των Σερρών και....
.Έτσι λοιπόν φτάνει κανείς να καταλάβει πόσο όμορφα μπορεί να περάσει με ένα δύκυκλο. Μέσα σε ελεγχόμενες συνθήκες χωρίς να τον φοβίζει τίποτα (πέραν από κάποιους οι οποίοι βλέπουν την πίστα σαν μονομαχία στο el paso!!!). Επίσης συνειδητοποιεί πόσου κινδύνους κρύβουν οι δρόμοι και πόσο συνετός πρέπει να είναι όταν κυκλοφορεί σε αυτούς.
Καλά όμως όλα αυτά, αλλά δεν ήταν μόνο αυτά είμασταν και εμείς εκεί και είχαμε και πολλά "θέματα" να προλάβουμε
. Ωραίες συζητήσεις και υπάρξεις από τη λεβεντογέννα Βουλγαρία αλλά και ντόπιο πράμα, ωραίος χαβαλές και απρόοπτα. Να είμαστε όλοι καλά να περνάμε καλύτερα και ξέρετε τουχρόνου έχουμε WDW!!!!!ΥΓ Σε όλους τους ducatisti.gr που είμασταν επάνω ευχαριστώ για τις ωραίες μέρες που περάσαμε μαζί
ΥΓ2 στους συνταξιδιώτες Μανώλη και Κώστα αλλά και Γιώργο Γιάννη και Αλέκο (που μας συνέδεαν οι συχνότητες των VHF) πέρασα πολύ ωραία παίδες
ΥΓ3 στον συνκάτοικό μου Αλέκο, τον πιο βολικό ανθρωπο που γνωρίζω...γέλασα πολύ ρε Αλέκο στο δωμάτιο (τα 'χει το τσουλ...κι)
ΥΓ4 στον Θανασάκι με την καυτά κολλήτή του φόρμα και τις σκέψεις του στο Casa di Pasta (όλα θα γίνουν ρε!!!)
Ήταν πολύ ωραία παίδες να είμαστε καλά και τουχρόνου να περάσουμε καλύτερα!!!!!!
ΥΓ5 Αν ξεχνάω κάποιον σόρρυ αλλά έγιναν πολλά και δεν είναι δυνατόν να τα θυμάμαι όλα!!!!!
