Εχοντας κανει αρκετα ταξιδια και πολλα χιλιομετρα εντος Ελλαδος με τη πρωτη μου μηχανη, μια Cagiva Canyon 500cc,παντα ζηλευα ενα ταξιδι στο εξωτερικο και δη στην Ιταλια. Το κακο παραγινε μολις αλλαξα μηχανη και πηρα το multi 620. Τωρα ειπα δεν υπαρχει δικαιολογια. Ετσι οταν το 2006 ενας κολλητος μου φιλος πηγε με μια παρεα εξωτερικο (Ιταλια - Γαλλια - Ισπανια) εγω
τρελλαθηκα που δε μπορουσα να παω. Το εφερνα απο δω ,το εφερνα απο κει και λεω ο κοσμος να χαλασει σε ενα η δυο χρονια θα βγω Ευρωπη. Ετσι και εγινε, βρεθηκε ενας αλλος φιλος που ενω ειχε κανει ταξιδια με μηχανη, μεχρι τοτε δεν ειχε παει καθολου Ιταλια. Και τοτε ριχνω την ιδεα " Το καλοκαιρι του 2008 θα τρωμε gelato στη Φλωρεντια " και αρχιζει το ψηστηρι στο φιλο. Ηθελε δεν ηθελε τελικα αποφασισε να ερθει παρεα. Και εκει που ελεγα να παμε μια Ιταλια μου λεει; "Αμα ειναι να βγουμε Ευρωπη, να βγουμε παραπερα"
. Αυτο ειναι λεω, με ενα σμπαρο 15 τρυγωνια. Και αρχιζει η σχεδιαση του ταξιδιου ( απο χαρτες να ναι καλα το site της via michelin και το gps μου). Ancona - Μdena - Innsbruck(Aυστρια) και βλεπουμε. 
Παραμονη του δεκαπενταυγουστου του σωτηριου ετους 2008 αρχιζει το ονειρο.Χαλαροι μπαινουμε στο καραβι απο Πατρα (μιας και ειμαστε απο Πατρα) για να βγουμε Ancona και απο εκει να παρουμε την περιφημη Autostrada Adriatica προς Modena. Φτανοντας στο Rimini μας πιανει μια μπορα μαλλον για την ακριβεια ηταν καρεκλοτραπεζα και σκεφτομαι οτι αν ξεκινησουμε ετσι πιασαμε το joker.
Αφηνοντας το Rimini και τη βροχη πισω μας και προσπερνοντας ενα ducatista με ενα μαυρο multi 620 στη Bologna πλησιασαμε στη Modena, τη πολη της Ferrari. Μη ξεροντας οτι η Modena ειναι, κατα καποιο τροπο, η πολη της Ferrari επαθα σοκ μολις ειδα στην εισοδο της πολης αντιπροσωπεια της εν λογω εταιριας σε μια τοσο μικρη πολη. Το δευτερο σοκ το επαθα μολις ειδα κοντα στο κεντρο της πολης το εργοστασιο της Maserati. Ενταξει εκει λιποθυμησα.
Μπαινοντας στην εισοδο της πολης και ψαχνοντας για ξενοδοχειο ειδαμε κατι ανεπιτρεπτο για τα ελληνικα δεδομενα. Ειδαμε ΚΛΕΙΣΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
. Τι κολπο ηταν αυτο δεν ξερω. Με τα χιλια ζορια βρηκαμε ενα καλο ξενοδοχειο με parking μιας και δε θελαμε να παρουν σαν λαφυρα οι ιταλοι το multi και το v-strom του φιλου μου. Επισης με τα χιλια ζορια βρηκαμε να φαμε μια κλασσικη ιταλικη pizza και πινοντας μπυρες 
με 7% αλκοολ 
αναπολουσαμε την πρωτη ημερα του ταξιδιου μας.Το πρωι που αρχισαμε να φορτωνουμε αποσκευες νασου στο φαναρι μια Ferrari modena να μαρσαρει. Ηταν ενα φτωχοπαιδο της περιοχης.
Αφηνοντας τη Modena πηραμε το δρομο για το Innsbruck, και μπλεξαμε στη κινηση. Και οταν λεμε κινηση, εννοουμε οπως οταν γυριζουν οι αθηναιοι στο κλεινον αστυ αλλα σε δρομο με τρεις λωριδες ανα κατευθυνση για 60 χιλιομετρα.
Πλησιαζοντας στο Innsbruck μπηκαμε σε ενα βενζιναδικο για να αγορασουμε τη vinieta (4,5 € για δεκα ημερες ελευθερες στους αυτοκινητοδρομους της Αυστριας) και εκει βρισκουμε ενα ζευγαρι Ιταλων με ενα MotoGuzzi Norge οπου μας μιλησαν για ενα δρομο στις κορυφες των Αλπεων με 50 φουρκετες ιδανικο τοπο για μοτοσυκλετιστες. Το θεωρησαμε καπως τρελλο, πρωτη βολτα στην ευρωπη και να παμε εκει, μη ξεροντας οτι μας μιλαγαν για το ξακουστο PASSO DELLO STELVIO (τι λαμακια καναμε!!!). Αφου χαιρετηθηκαμε, συνεχισαμε για τον προορισμο μας πληρωνοντας βεβαια τα ακριβα διοδια της Autostrada στα συνορα.
TO BE CONTINUED!!!
) απο το ΒΑΝ. Βγαινοντας εξω ειδαμε μια θαυμασια πολη με φοβερα κτιρια, ανθρωπους ηρεμους, καλωσυνατους και γενικα μια ωραια ατμοσφαιρα. Αλλα κλασικα φαγαμε την ηττα μας στο φαγητο γιατι στην Ευρωπη συνηθως αλλο παραγγελνεις και αλλο σου φερνουν να φας. Αυτο επαθα και εγω αλλο πιστεψα οτι παραγγειλα και αλλο μου ηρθε. Αντιθετως ο φιλος μου ορθα σκεπτομενος παραγγειλε απο τον καταλογο το μενου του ξυλοκοπου. Και πραγματικα εφαγε καλα. 
στο Borgo Panigale μια μερα που θα μου εμενε στη μνημη για παντα 
.
να εχεις φιλε μου 
