Ενα ξεχασμένο όνειρο...
Δημοσιεύτηκε: Δευ 13 Αύγ 2018, 16:50
Καλησπέρα σας, είναι λίγος ο καιρός που έχω κάνει εγγραφή και διαβάζω το forum, είπα σήμερα να συστηθώ. Είμαι ο Κώστας, νέος κάτοχος μιας monster s2r 800 που ήρθε στα χέρια μου πριν από περίπου ενα μήνα.
Από πιτσιρικάς (μαθητής και μετά φοιτητής) έβλεπα στα περιοδικά και ξεροστάλιαζα στις βιτρίνες τα κόκκινα, κίτρινα και αργότερα μαύρα τέρατα, αλλά τα οικονομικά δεν επέτρεπαν τότε ούτε καν να το σκεφτώ περεταίρω. Θυμάμαι ατελείωτες ώρες σε περιοδικά, ίντερνετ και βιτρίνες με τον φίλο μου τον Γιάννη να ονειρευόμαστε μήπως και... Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 2000 παρουσιάζουν και τα s4r και s2r και εκεί τα εγκεφαλικά ήταν πολλαπλά, μας είχαν γυρίσει τα μάτια. Περάσαν τα χρόνια, σπουδές, στράτός, δουλειές, ήρθαν αυτοκίνητα, ποδήλατα, άλλα χόμπυ και υποχρεωσεις και το όνειρο έμεινε ξεχασμένο. Μέχρι πέρσι που λόγω δυσκολιών στη μετακίνηση μου στη δουλειά, αποφάσισα επιτέλους να "βάλω μπρος" το θέμα μοτοσυκλέτα. Δεν ήθελα σγούφτερ ούτε παπί, κοίταγα μικρές μηχανές, ιδανικές για αρχάριους, οι οποίες όμως πήγαιναν σε "σοβαρα" κοστολόγια. Οπότε λέω, ας το ψάξω για καμιά monster μήπως και.... 1-2 τηλέφωνα σε φίλους και από εκεί που δεν το περίμενα ποτέ μου, βρέθηκα μπροστά σε μια κατάμαυρη περιποιημένη s2r 800... Οπως την ονειρευόμουν... Παίρνω τηλ και τον Γιάννη (ή με είχε πάρει αυτός, δε θυμάμαι), του λέω "Ρε, βρήκα μηχανή" "Ναι; Για πες.." "Μια s2r dark" "Ε, είσαι μ@#$%ς, γ@#$ει, καλορίζικη, όρμα!" Τα υπόλοιπα ήταν διαδικασίες ημερών.
Τώρα είμαι ακόμα στη φάση να τη συνηθίζω, έχω πολλά να μάθω, πολλά μου αρέσουν, σε κάποιες φάσεις φοβάμαι λίγο, αλλά κάθε μέρα και λίγο καλύτερα. Δε χορταίνω να βγαίνω βόλτες, χωρίς σκοπό, χωρίς να θέλω να πάω κάπου, απλώς να βγαίνω.
Σε κάποια φαση που θα νοιώθω άνετα να ακολουθήσω, ελπίζω να σας γνωρίσω και από κοντά στις βόλτες.
Καλως σας βρήκα λοιπόν!
Από πιτσιρικάς (μαθητής και μετά φοιτητής) έβλεπα στα περιοδικά και ξεροστάλιαζα στις βιτρίνες τα κόκκινα, κίτρινα και αργότερα μαύρα τέρατα, αλλά τα οικονομικά δεν επέτρεπαν τότε ούτε καν να το σκεφτώ περεταίρω. Θυμάμαι ατελείωτες ώρες σε περιοδικά, ίντερνετ και βιτρίνες με τον φίλο μου τον Γιάννη να ονειρευόμαστε μήπως και... Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 2000 παρουσιάζουν και τα s4r και s2r και εκεί τα εγκεφαλικά ήταν πολλαπλά, μας είχαν γυρίσει τα μάτια. Περάσαν τα χρόνια, σπουδές, στράτός, δουλειές, ήρθαν αυτοκίνητα, ποδήλατα, άλλα χόμπυ και υποχρεωσεις και το όνειρο έμεινε ξεχασμένο. Μέχρι πέρσι που λόγω δυσκολιών στη μετακίνηση μου στη δουλειά, αποφάσισα επιτέλους να "βάλω μπρος" το θέμα μοτοσυκλέτα. Δεν ήθελα σγούφτερ ούτε παπί, κοίταγα μικρές μηχανές, ιδανικές για αρχάριους, οι οποίες όμως πήγαιναν σε "σοβαρα" κοστολόγια. Οπότε λέω, ας το ψάξω για καμιά monster μήπως και.... 1-2 τηλέφωνα σε φίλους και από εκεί που δεν το περίμενα ποτέ μου, βρέθηκα μπροστά σε μια κατάμαυρη περιποιημένη s2r 800... Οπως την ονειρευόμουν... Παίρνω τηλ και τον Γιάννη (ή με είχε πάρει αυτός, δε θυμάμαι), του λέω "Ρε, βρήκα μηχανή" "Ναι; Για πες.." "Μια s2r dark" "Ε, είσαι μ@#$%ς, γ@#$ει, καλορίζικη, όρμα!" Τα υπόλοιπα ήταν διαδικασίες ημερών.
Τώρα είμαι ακόμα στη φάση να τη συνηθίζω, έχω πολλά να μάθω, πολλά μου αρέσουν, σε κάποιες φάσεις φοβάμαι λίγο, αλλά κάθε μέρα και λίγο καλύτερα. Δε χορταίνω να βγαίνω βόλτες, χωρίς σκοπό, χωρίς να θέλω να πάω κάπου, απλώς να βγαίνω.
Σε κάποια φαση που θα νοιώθω άνετα να ακολουθήσω, ελπίζω να σας γνωρίσω και από κοντά στις βόλτες.
Καλως σας βρήκα λοιπόν!
