...
Πληροφορίες ταξιδιού:
Συνολικά Χιλιόμετρα ταξιδιού: 4220
Χιλιόμετρα διαδρομών 4134
Τα υπόλοιπα 86 χλμ χασίματα, βραδινές έξοδοι, εύρεση ξενοδοχείων κ.α
Συνολικά έξοδα ταξιδιού 12 ημερών: 815€
Αναλυτικά έξοδα ταξιδιού:
Βενζίνες 335€
(Ελλάδα 1656χλμ. 143€)
(εξωτερικό 2564χλμ. 192€)
Διαμονή 180€ (11 διανυκτερεύσεις)
(Ελλάδα 3 διαν. 66€)
(εξωτερικό 8 διαν. 114€)
Φαγητό - καφέ - σνακ 195€
Αναμνηστικά και δώρα 50€
Διόδια 20€
Είσοδος Βεργίνα 12€
Είσοδος αλατωρυχείο 6€
Parking Βουκουρέστι 5€
Parking Sofia 3€
Τουρ. Λεωφορείο Βουκουρέστι 5€
Ferry Δούναβη 3€
Εντυπώσεις χωρών που επισκέφθηκα:
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Ήσυχα, καθαρά και ασφαλή τα λιγοστά μέρη που γύρισα. Φτωχή σαν χώρα όσον αφορά τα αξιοθέατα αλλά με υπέροχη φυσική ομορφιά. Λόγω ότι είμαστε κοντοχωριανοί, αισθανόμουν ότι ήμουν στην Ελλάδα σε όλα εκτός από τις τιμές. Πιο ευχάριστοι άνθρωποι από τους Ρουμάνους αλλά σαν χώρα θεωρώ ότι το μόνο που έχει να σου προσφέρει είναι καλές και φθηνές διακοπές.
Κάποια στιγμή θα την επισκεφτώ, και θα την γνωρίσω καλύτερα γιατί απ΄ ότι έχω δει έχει αρκετά καλά οδηγικά κομμάτια.
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Η χώρα έχει πολλά πράγματα να δεις και να εξερευνήσεις και αρκετά από αυτά χάρις την εποίκηση της χώρας από Σάξονες, οι οποίοι φτιάχνοντας πόλεις, κάστρα, εκκλησίες κατάφεραν να φτιάξουν και να οργανώσουν μια ευρωπαϊκή χώρα στην λεγόμενη Ανατολική Ευρώπη. Βέβαια η στροφή προς το κομμουνισμό και η 30χρονη δικτατορία του Ν. Τσαουσέσκου, κατάφερε να απομονώσει τουριστικά τη χώρα. Τα τελευταία 10 χρόνια του Τσαουσέσκου(1979-1989) ήταν τα χειρότερα για το Ρουμάνικο λαό που έφτασε στα όρια της εξαθλίωσης.
Ίσως γι’ αυτό οι Ρουμάνοι είναι δύσκολος λαός και δεν χαμογελά εύκολα. Δε νοείται σερβιτόροι να μην είναι χαμογελαστοί και να είναι σαν Μεγάλη Παρασκευή. Επίσης μεγάλο μειονέκτημα είναι ότι δεν γνωρίζουν οι κάτοικοί της να προσφέρουν υπηρεσίες στον τουρίστα. Δύσκολη συνεννόηση με τους ντόπιους μιας και λίγοι ήξεραν Αγγλικά. Στα θετικά που εντόπισα είναι ότι σαν λαός έχει εύκολη την εκδρομή και ειδικότερα το πικ-νικ.
Τελικά η Ρουμανία είναι μια πανέμορφη, αλλά πολύ αδικημένη -τουριστικά- χώρα.
Και στις δύο χώρες εντύπωση μου έκανε πως αν δεν είχες τοπικό νόμισμα δεν αγόραζες τίποτα. Ίσως αυτό τους έχει σώσει οικονομικά (όχι ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση από εμάς), αφού οι τιμές είναι σε ανεκτά επίπεδα για τους κατοίκους.
Εντυπώσεις δρόμων που οδήγησα:
Transfagarasan: Από τη προετοιμασία του ταξιδιού ψάχνοντας και διαβάζοντας, έπεσα πάνω σε άρθρα που το περιέγραφαν σαν ¨μοναδικό, φανταστικό, εκπληκτικής ομορφιάς δρόμο¨ κ.α. χωρίς να γράφουν για την κατάσταση του οδοστρώματος. Οπότε θεώρησα το αυτονόητο, ότι ο δρόμος θα είναι έστω καλός. Τελικά ταιριάζει γάντι η έκφραση που λέμε στην Ελλάδα ¨όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι¨. Από τα 115χλμ. δρόμου, ζήτημα να άξιζαν τα 30χλμ. και αυτά στο ανέβασμα προς τη λίμνη Balea λόγω της θέας. Τα υπόλοιπα χλμ. ένας μέτριος προς κακός δρόμος, γεμάτος λακκούβες και κακοστρωμένα μπαλώματα. Η θέα της ανάβασης, αν και λόγω ομίχλης δεν την είδα, πρέπει να είναι το κάτι άλλο, αλλά σαν δρόμος
υπερεκτιμημένος. 
Και ένα σχόλιο που βρήκα στο internet για το Transfagarasan ¨κατόπιν εορτής¨…
As has been pointed out, the first 20kms from the south have the worst surface I've ever ridden. Unless you are on a big KTM or a GS you're not going to enjoy it. The surface on the spectacular northern end has been scored, presumably to improve grip in icy conditions, this gives an odd feeling and does not inspire you to 'get your knee down'. I can't agree with Jeremy Clackson that this is the 'best road in the world' he obviously never took a Ferrari along the complete route, he'd still be there now picking up the bits.
Μετάφραση
Όπως έχει επισημανθεί, τα πρώτα 20 χιλιόμετρα από το νότο έχουν τη χειρότερη επιφάνεια που έχω οδηγήσει ποτέ. Αν δεν είστε σε ένα μεγάλο KTM ή GS, δεν πρόκειται να το απολαύσετε. Η άσφαλτος στο θεαματικό βόρειο κομμάτι έχει ανανεωθεί, κατά πάσα πιθανότητα για να βελτιωθεί η πρόσφυση σε παγωμένες συνθήκες, αυτό δίνει ένα περίεργο συναίσθημα το οποίο δεν σας προκαλεί να «ξύσετε γόνατα». Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τον Clarckson ότι αυτός είναι ο «καλύτερος δρόμος στον κόσμο» που προφανώς ποτέ δεν πήρε μια Ferrari κατά μήκος όλης της διαδρομής, γιατί θα ήταν ακόμα εκεί και θα μάζευε κομμάτια από τη Ferrari.
Transalpina: χωρίς να έχω διαβάσει, ακούσει πολλά και επηρεασμένος από τον υποτιθέμενο ¨καλύτερο¨ δρόμο του κόσμου, το Transfagarasan, η Transalpina ήταν σε δεύτερη μοίρα. Αδίκως όμως γιατί όπως αποδείχτηκε, αυτός είναι για μένα ο καλύτερος δρόμος του κόσμου. Γιατί βασικά είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν οτιδήποτε να ξεχωρίζει στη κατηγορία του. Είχε λοιπόν, φανταστική άσφαλτο στο μεγαλύτερο μέρος του (στα 120 από 140 χλμ.), ήταν εκπληκτικής ομορφιάς φυσικό τοπίο, είχε διάφορα ¨κομμάτια¨ σαν δρόμος όπως κορυφογραμμή, ανοιχτά και κλειστά πέταλα, καλό-χαραγμένες φουρκέτες, κομμάτια μέσα από ελατό-δάσος. Προσωπικά μου θύμισε 4-5 ιταλό-ελβετικά πάσα ενωμένα σε μία διαδρομή.
Cheia pass: η καλύτερη διαδρομή για να καλύψει κάποιος την απόσταση Brasov – Βουκουρέστι και δε θα τη βρείτε σε πολλά ταξιδιωτικά. Επίσης πάνω στο δρόμο είναι και το αλατωρυχείο του Slanic.
Φαράγγι του Bicaz: Ωραία διαδρομή και ωραίο μέρος για να πάει κάποιος, συνδυάζοντας το με την κόκκινη λίμνη(Lacu Rosu).
Τι θα άλλαζα:
1. Τη διαδρομή από τη Sighisoara για το Transfagarasan. Ούτε στον εχθρό μου, ότι πιο χάλια υπάρχει σε δρόμο.
2. Ίσως να πήγαινα στο κάστρο Peles, αλλά το άφησα όταν θα πάω με τα ΚΑΠΠΗ στα 70 μου.
3. Θα έμενα σε 4στερο ξενοδοχείο στο Nesebar!
Τελική εντύπωση από τα Βαλκάνια
Είχαμε τελειώσει και με τη φετινή μας εξόρμηση και μαζί με την περσινή είχαμε καταφέρει να κάνουμε μία ιδέα χρόνων πραγματικότητα, να γυρίσουμε δηλαδή με μοτοσυκλέτα τα γειτονικά μας Βαλκάνια (όσα μπορέσαμε), να πάρουμε μια γεύση από το πολιτισμό της κάθε χώρας αλλά και να αναζητήσουμε μέσα από το ταξίδι μας γιατί αυτή η γωνιά σταυροδρόμι πολιτισμών μεταξύ ευρωπαϊκής και ασιατικής ηπείρου έχει αναφερθεί ως η ¨πυριτιδαποθήκη¨ της Ευρώπης. Και γι' αυτό μεγάλο ρόλο έχει παίξει το ¨όπιο των λαών¨όπως έχει πει και ο Karl Marx, οι θρησκείες.
Στο θέμα ταξίδι τώρα, σε όποια βαλκανική χώρα και να πάει κάποιος, σίγουρα θα περάσει καλά μιας και μιλάμε για έναν φθηνό και ανεξερεύνητο προορισμό με πολλά πράγματα να δεις και ωραία μέρη να μείνεις. Οι καιροί από τα λεγόμενα πολλών για κλεφτρόνια, διεφθαρμένους αστυνομικούς, 10εύρα στην άδεια κυκλοφορίας για λάδωμα, ύποπτα άτομα που ίσως να τους έτυχαν στο διάβα τους, έχουν περάσει σχεδόν ανεπιστρεπτί. Δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς(απατεώνες και κλεφτρόνια πάντα θα υπάρχουν) αλλά ίσως να κατάλαβαν οι πολίτες και οι κυβερνήσεις των χωρών που τελευταία μπήκαν στο τουριστικό χάρτη, ότι τα χρήματα που θέλουν να βγάλουν από τον τουρισμό προϋποθέτουν κάποια βασικά πράγματα, όπως ασφάλεια, προσιτές τιμές, ελκυστικά πακέτα, αξιοποίηση αξιοθέατων, ευκολότερη μεταφορά και μετακίνηση.
Από τη μεριά μου προσπάθησα να αποτυπώσω σε αυτά τα δύο ταξιδιωτικά όσο καλύτερα μπορούσα τις συνθήκες και τα περιστατικά(αστεία και σοβαρά) που έζησα στην περιπλάνηση μου σε αυτές τις χώρες. Αν σας φάνηκε λίγο
Ben Hur το ταξιδιωτικό μου, το έκανα γιατί θεωρώ ότι άλλο είναι ανεβάζω ταξιδιωτικό και άλλο γράφω πως πέρασα στις καλοκαιρινές μου διακοπές
. Και επίσης για ένα βασικό λόγο. Γιατί δεν είχε γραφτεί κάτι αντίστοιχο στο Ducatisti, σε συνδυασμό με αυτό που κάνω πάντα σε όσα ταξιδιωτικά έχω γράψει, δηλαδή να δώσω σε κάποιους από το forum ένα μπούσουλα σε κάποιο μελλοντικό ταξίδι τους.
Καλά και ασφαλή χιλιόμετρα σε όλους με οδηγό τη διασκέδαση!!!
και έκανε ηλιοθεραπεία στη μικρή παραλία του νησιού! 
. 
. Σε διάστημα μισής ώρας είχε γράψει 3 άτομα(κράνος, παρκάρισμα, σαγιονάρες;). Πρωινές κ@βλες. 
. 
Και τώρα τι κάνουμε;;; Εκεί που σταματήσαμε για καλή μου τύχη ήταν ένα κλιμάκιο της πυροσβεστικής που είχε βάρδια. Να ναι καλά τα παλληκάρια όπου και νάνε, 
. Ευχαριστούμε τους πυροσβέστες και ξεκινάμε σιγά-σιγά μέχρι την Λάρισα. Πήγαινα στο δρόμο σαν τον επιτάφιο, με αποτέλεσμα 40 χλμ να τα κάνουμε σε 1 ώρα. 
