εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Φτάνοντας στο Kollasin , στάση για νερό και τσιγάρο και ξεκινάμε για το Tresnjevik pass μέχρι το Berane. Εδώ βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά με ότι έχω συναντήσει στα μέχρι τώρα ταξίδια μου στο εξωτερικό. Ο δρόμος έχει το κακό του το χάλι στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής(πόσες φορές ξεβάφτισα τη μάνα του δρόμου δε λέγεται), αλλά η ομορφιά του τοπίου μας αποζημιώνει αφού τα δένδρα άλλοτε κρύβουν και άλλοτε σκεπάζουν τελείως τον ουρανό.
Μετά το “κομπρεσέρ” που δουλέψαμε υπερωρίες, φτάσαμε στο Berane, μια αδιάφορη πόλη με έντονο το μουσουλμανικό στοιχείο, κάνοντας μια στάση για φαγητό και ίσως και διανυκτέρευση. Επικράτησε η άποψη μου στο να διανυκτερεύσουμε παρακάτω για να διανύσουμε όσα χιλιόμετρα μπορούσαμε περισσότερα μιας και αύριο έπρεπε να περάσουμε έναν ακόμη εθνικό δρυμό, αυτόν του Kopaonik στη Σερβία πλέον. Οπότε φεύγουμε, μιας και τα σύνορα ήταν σε απόσταση μίας ώρας, να τα περάσουμε για να μην έχουμε και αυτή την καθυστέρηση το πρωί.
Μόλις φτάσαμε στα σύνορα μπλέξαμε με ένα νταλικέρη σέρβο-μοσουλμάνο που ήταν μπροστά μας και είχε θέμα με τα χαρτιά του. Εκεί ήταν και η 1η φορά που κάποιος συνοριοφύλακας μας ρώτησε κάποια στοιχεία για τις μηχανές. Με ρωτάει “Marka?”, “Ducati” του λέω.(αυτό κρατείστε το). Κοιτάζει και την ταυτότητα και φεύγουμε. Αφού περάσαμε τα σύνορα και είχαμε μπει και επισήμως στη Σερβία θυμάμαι ότι η μόνη πόλη που θα μπορούσε να μας φιλοξενήσει από άποψη αριθμού ξενοδοχείων ήταν το Novi Pazar. Δεν γινόταν αλλιώς, οπότε καρφί για εκεί. Και τι εστί Novi Pazar, λεπτομέρειες παρακάτω.
Μετά το “κομπρεσέρ” που δουλέψαμε υπερωρίες, φτάσαμε στο Berane, μια αδιάφορη πόλη με έντονο το μουσουλμανικό στοιχείο, κάνοντας μια στάση για φαγητό και ίσως και διανυκτέρευση. Επικράτησε η άποψη μου στο να διανυκτερεύσουμε παρακάτω για να διανύσουμε όσα χιλιόμετρα μπορούσαμε περισσότερα μιας και αύριο έπρεπε να περάσουμε έναν ακόμη εθνικό δρυμό, αυτόν του Kopaonik στη Σερβία πλέον. Οπότε φεύγουμε, μιας και τα σύνορα ήταν σε απόσταση μίας ώρας, να τα περάσουμε για να μην έχουμε και αυτή την καθυστέρηση το πρωί.
Μόλις φτάσαμε στα σύνορα μπλέξαμε με ένα νταλικέρη σέρβο-μοσουλμάνο που ήταν μπροστά μας και είχε θέμα με τα χαρτιά του. Εκεί ήταν και η 1η φορά που κάποιος συνοριοφύλακας μας ρώτησε κάποια στοιχεία για τις μηχανές. Με ρωτάει “Marka?”, “Ducati” του λέω.(αυτό κρατείστε το). Κοιτάζει και την ταυτότητα και φεύγουμε. Αφού περάσαμε τα σύνορα και είχαμε μπει και επισήμως στη Σερβία θυμάμαι ότι η μόνη πόλη που θα μπορούσε να μας φιλοξενήσει από άποψη αριθμού ξενοδοχείων ήταν το Novi Pazar. Δεν γινόταν αλλιώς, οπότε καρφί για εκεί. Και τι εστί Novi Pazar, λεπτομέρειες παρακάτω.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Είναι μια σέρβικη πόλη κοντά στα σύνορα με το Κόσσοβο με μουσουλμάνους κατοίκους ως επί το πλείστον και όπως είχα διαβάσει όμως μια ψιλό-βρώμικη πόλη.
Με το που φτάνουμε στην πόλη πέφτουμε πάνω σε κίνηση, αφού μάλλον μόλις είχε σχολάσει το τοπικό νυχτερινό λύκειο. Μέσω του GPS βρίσκουμε εύκολα δύο ξενοδοχεία, δίπλα μας στο κέντρο της πόλης. Ρωτώντας στο 1ο (και τι ξενοδοχείο!!! ) που δεν ήταν και το τελειότερο για διαθεσιμότητα και τιμή, προτιμήσαμε να κάνουμε μια προσπάθεια και στο άλλο. Το οποίο για να το βρούμε είχαμε και τη συνδρομή της σέρβικης αστυνομίας, που με δικιά τους παρέμβαση μπήκαμε ανάποδα σε ένα μονόδρομο για να γλυτώσουμε 500 μέτρα κύκλου . Το εν λόγω ήταν τετράστερο και ευτυχώς γεμάτο για τα σχεδόν 100€ που ήθελε για τρίκλινο. Το επόμενο ήταν τέσσερα χλμ. έξω από την πόλη οπότε γυρνάμε στην πρώτη μας επιλογή το hotel Vrbak δίπλα στο κέντρο με 45€ τη βραδιά με πρωινό.
Μετά από απαίτηση δική μας, μας επέτρεψαν να βάλουμε τις μηχανές δίπλα από το θυρωρείο, στο ισόγειο του ξενοδοχείου πάνω σε μοκέτα (μεγαλεία) μιας και η ρεσεψιόν ήταν στον πρώτο όροφο. Και όλη τη νύχτα θα τις φύλαγε και ο θυρωρός. Ξεκινήσαμε για το δωμάτιο με τον ρεσεψιονίστ να μας προτρέπει να περπατήσουμε με την ατάκα “ Άι ρε”. Έτσι ακουγόταν οι λέξεις που μας έλεγε. Το ξενοδοχείο ήταν σαν τούρκικο παλάτι και το δωμάτιο αναλόγου αισθητικής.
Δεύτερη ατάκα του ρεσεψιονίστ στο καπάκι “Τεβε νο” δηλαδή τηλεόραση όχι. Στο μπάνιο του δωματίου, η σιλικόνη στη ντουζιέρα ήταν τίγκα στη μούχλα . Δεν πειράζει ένα βράδυ είναι, θα περάσει.
Μπάνιο και δρόμο για το κέντρο που ήταν δίπλα, για μπυρίτσα και φαγητό. Αμ δε!!! Λόγω του έντονου μουσουλμανικού στοιχείου οι καφετέριες δεν σέρβιραν αλκοόλ και συνεπώς μπύρα. Μετά από τέτοια διαδρομή με αλπικά πάσα μια βραδινή μπύρα σαν επιστέγασμα ήταν ότι έπρεπε, οπότε ψάξαμε και βρήκαμε 1 από τις 2-3 μπυραρίες της πόλης. Παραγγελία στον σερβιτόρο που μίλαγε άψογα αγγλικά, 2 μισόλιτρες και 1 B@dweiser μικρή σύνολο 4,5€ . Η συζήτηση μας στο τραπέζι είχε ανάψει για τα καλά πάνω στο θέμα θρησκεία (λόγω μουσουλμανικού στοιχείου) και κοιτώντας τους περαστικούς για να ξεμπλοκάρει το μυαλό μου συνειδητοποιώ ότι η όλη κατάσταση στο κέντρο της πόλης έχει ως εξής: οι περαστικοί είναι κάθε ηλικίας νέοι και νέες (κάτι ωραία κομμάτια ) εφοδιασμένοι με πασατέμπο και ηλιόσπορους από παρακείμενα μαγαζάκια και να κάνουν περατζάδα πάνω-κάτω συνέχεια. Στις γωνίες δε τα τσόφλια, τσουβάλια. Αρκετές κοπέλες με μαντήλα στο κεφάλι και σεμνό ντύσιμο και άλλες να βγάζουν μάτια. Η ώρα είχε περάσει και σηκωνόμαστε να δούμε πόσο τυχεροί θα σταθούμε στο θέμα του φαγητού σήμερα. Με τα πολλά βρίσκουμε ένα κεμπαμπτζίδικο με τζατζίκι παρακαλώ αλλά με αραβική πίτα. Τρώμε 4 πίτες, 3 cola (μπύρα no) σύνολο 5,5€. Γυρισμός στο ξενοδοχείο, στο οποίο γινόταν γλέντι για κάποιο λόγο, κουβέντα για λίγη ώρα, παρακολούθηση της action κάμερας τι είχε γράψει και στο τέλος τούφες .
Με το που φτάνουμε στην πόλη πέφτουμε πάνω σε κίνηση, αφού μάλλον μόλις είχε σχολάσει το τοπικό νυχτερινό λύκειο. Μέσω του GPS βρίσκουμε εύκολα δύο ξενοδοχεία, δίπλα μας στο κέντρο της πόλης. Ρωτώντας στο 1ο (και τι ξενοδοχείο!!! ) που δεν ήταν και το τελειότερο για διαθεσιμότητα και τιμή, προτιμήσαμε να κάνουμε μια προσπάθεια και στο άλλο. Το οποίο για να το βρούμε είχαμε και τη συνδρομή της σέρβικης αστυνομίας, που με δικιά τους παρέμβαση μπήκαμε ανάποδα σε ένα μονόδρομο για να γλυτώσουμε 500 μέτρα κύκλου . Το εν λόγω ήταν τετράστερο και ευτυχώς γεμάτο για τα σχεδόν 100€ που ήθελε για τρίκλινο. Το επόμενο ήταν τέσσερα χλμ. έξω από την πόλη οπότε γυρνάμε στην πρώτη μας επιλογή το hotel Vrbak δίπλα στο κέντρο με 45€ τη βραδιά με πρωινό.
Μετά από απαίτηση δική μας, μας επέτρεψαν να βάλουμε τις μηχανές δίπλα από το θυρωρείο, στο ισόγειο του ξενοδοχείου πάνω σε μοκέτα (μεγαλεία) μιας και η ρεσεψιόν ήταν στον πρώτο όροφο. Και όλη τη νύχτα θα τις φύλαγε και ο θυρωρός. Ξεκινήσαμε για το δωμάτιο με τον ρεσεψιονίστ να μας προτρέπει να περπατήσουμε με την ατάκα “ Άι ρε”. Έτσι ακουγόταν οι λέξεις που μας έλεγε. Το ξενοδοχείο ήταν σαν τούρκικο παλάτι και το δωμάτιο αναλόγου αισθητικής.
Δεύτερη ατάκα του ρεσεψιονίστ στο καπάκι “Τεβε νο” δηλαδή τηλεόραση όχι. Στο μπάνιο του δωματίου, η σιλικόνη στη ντουζιέρα ήταν τίγκα στη μούχλα . Δεν πειράζει ένα βράδυ είναι, θα περάσει.
Μπάνιο και δρόμο για το κέντρο που ήταν δίπλα, για μπυρίτσα και φαγητό. Αμ δε!!! Λόγω του έντονου μουσουλμανικού στοιχείου οι καφετέριες δεν σέρβιραν αλκοόλ και συνεπώς μπύρα. Μετά από τέτοια διαδρομή με αλπικά πάσα μια βραδινή μπύρα σαν επιστέγασμα ήταν ότι έπρεπε, οπότε ψάξαμε και βρήκαμε 1 από τις 2-3 μπυραρίες της πόλης. Παραγγελία στον σερβιτόρο που μίλαγε άψογα αγγλικά, 2 μισόλιτρες και 1 B@dweiser μικρή σύνολο 4,5€ . Η συζήτηση μας στο τραπέζι είχε ανάψει για τα καλά πάνω στο θέμα θρησκεία (λόγω μουσουλμανικού στοιχείου) και κοιτώντας τους περαστικούς για να ξεμπλοκάρει το μυαλό μου συνειδητοποιώ ότι η όλη κατάσταση στο κέντρο της πόλης έχει ως εξής: οι περαστικοί είναι κάθε ηλικίας νέοι και νέες (κάτι ωραία κομμάτια ) εφοδιασμένοι με πασατέμπο και ηλιόσπορους από παρακείμενα μαγαζάκια και να κάνουν περατζάδα πάνω-κάτω συνέχεια. Στις γωνίες δε τα τσόφλια, τσουβάλια. Αρκετές κοπέλες με μαντήλα στο κεφάλι και σεμνό ντύσιμο και άλλες να βγάζουν μάτια. Η ώρα είχε περάσει και σηκωνόμαστε να δούμε πόσο τυχεροί θα σταθούμε στο θέμα του φαγητού σήμερα. Με τα πολλά βρίσκουμε ένα κεμπαμπτζίδικο με τζατζίκι παρακαλώ αλλά με αραβική πίτα. Τρώμε 4 πίτες, 3 cola (μπύρα no) σύνολο 5,5€. Γυρισμός στο ξενοδοχείο, στο οποίο γινόταν γλέντι για κάποιο λόγο, κουβέντα για λίγη ώρα, παρακολούθηση της action κάμερας τι είχε γράψει και στο τέλος τούφες .
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
6η ημέρα 12/9/2018 Novi Pazar(SRB) – Leskovac(SRB) 280 χλμ.
Ξύπνημα με δυσκολία αλλά πρέπει να σηκωθούμε για πρωινό και να ετοιμαστούμε για την σημερινή διαδρομή. Πάμε στη σάλα του εστιατορίου για πρωινό και καταλαβαίνουμε που είμαστε και τι θα φάμε. Ο παστουρμάς (για πρωινό;;; Ήμαρτον!!! ) και ο τούρκικος καφές έχουν την τιμητική τους. Πάλι καλά που είχαν nutella και μαρμελάδα και φάγαμε και κάτι. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο να μαζέψουμε πράγματα και κατεβήκαμε στο ισόγειο που είχαμε τις μηχανές. Βρίσκουμε τον θυρωρό και του αφήνουμε 70 δηνάρια=0.60€ (Κουβαρντάδες! Τόσα μας περισσεύανε) και παράλληλα τον ευχαριστούμε. Βάζουμε στο GPS πορεία προς Kopaonik και ξεκινάμε. Ρωτάμε τον βενζινά που εφοδιαστήκαμε καύσιμο και μας λέει ότι πάμε προς λάθος κατεύθυνση. Παρ’ όλα αυτά εγώ φεύγω προς τα εκεί που μου λέει το GPS και αφού έχουμε κάνει 5 χλμ και βλέπω να μη βγαίνουμε στον περιφερειακό, λέω “Ρε μπας και έκανα μ@λακία;;;”. Βγάζω το κινητό από τη θήκη και βλέπω ότι έχει πατηθεί κατά λάθος η 2η διαδρομή που μας περνάει μέσω Κοσσόβου. Πώπώ μ@λακία που θα έκανα!!!
Γυρίζουμε πίσω και παίρνουμε τη σωστή διαδρομή διασχίζοντας όλη τη πόλη και ξεχυνόμαστε στην σέρβικη ορεινή επαρχία. Το κρύο αρχίζει δειλά-δειλά να κάνει την εμφάνισή του, μιας και αργά ή γρήγορα θα βρισκόμαστε στα 1500 μέτρα υψόμετρο και συγκεκριμένα στο χειμερινό θέρετρο Kopaonik (10 βαθμούς θερμοκρασία).
Το Kopaonik είναι το μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της Σερβίας και το μεγαλύτερο στην νοτιοανατολική Ευρώπη. Από το 1981 έχει ανακηρυχθεί εθνικός δρυμός. Η διαδρομή σε κάποιο σημείο σε περνάει ανάμεσα από τα σύνορα Κοσσόβου και Σερβίας σε ένα μαγευτικό τοπίο. Φτάνοντας στο Kopaonik έβλεπες τα σφυριά και τα πριόνια να έχουν πάρει φωτιά λόγω κατασκευής νέων σπιτιών (σαλέ), ανακαινίσεις των υπαρχόντων αλλά και ξενοδοχείων, αφού σε κάνα δίμηνο έπρεπε να είναι έτοιμοι να δεχτούν πελάτες. Η διαφορά με την Ελλάδα έγκειται στο ότι ο “σωστός έλληνας επαγγελματίας” θα περιμένει να έρθουν τα πρώτα έσοδα για να ξεκινήσει τις εργασίες. Ψάχνοντας για καφετέρια δεν βρίσκουμε τίποτα και έτσι μετά από μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες από τις πολυτελείς ξενοδοχειακές επιχειρήσεις φεύγουμε με σκεπτικό στην 1η ωραία καφετέρια που θα βρούμε στο δρόμο να σταματήσουμε. Έτσι και έγινε, στη μέση του πουθενά σε ένα μικρό χωριό βρήκαμε καφετέρια άρα επιβεβλημένη η στάση. Espresso και wi-fi σε ένα ωραίο καφέ διακοσμημένο με ξύλα.
Τι άλλο να ζητήσουμε; Φθηνό καφέ; Τρείς διπλοί espresso σύνολο 3,5€(χρυσούς τους πληρώσαμε ). Μετά τον καφέ και την επικοινωνία με τα πάτρια εδάφη φύγαμε με επόμενο προορισμό το “Davolja Varos” γνωστό και ως Χωριό του Διαβόλου. Η διαδρομή ήταν μέσα από τον κάμπο της Σερβίας γεμάτος με το ξακουστό σέρβικο καλαμπόκι και τις πιπεριές (γνωστές σε μας ως Φλωρίνης).
Στην πόλη της Kursumlija αλλάζουμε δρόμο με κατεύθυνση το Κόσσοβο και γύρω στα 20 χλμ. μετά εμφανίζεται η πινακίδα Davolja Varos. Στρίβουμε σε ένα δρόμο που αρχίζει και γίνεται στενός και σε μερικά σημεία επικίνδυνος λες και κάποιος θέλει να σε βάλει στην ψυχολογία του μέρους που πρόκειται να δούμε. Ο δρόμος είναι αδιέξοδος και το τέλος του είναι το Χωριό του Διαβόλου.
Ξύπνημα με δυσκολία αλλά πρέπει να σηκωθούμε για πρωινό και να ετοιμαστούμε για την σημερινή διαδρομή. Πάμε στη σάλα του εστιατορίου για πρωινό και καταλαβαίνουμε που είμαστε και τι θα φάμε. Ο παστουρμάς (για πρωινό;;; Ήμαρτον!!! ) και ο τούρκικος καφές έχουν την τιμητική τους. Πάλι καλά που είχαν nutella και μαρμελάδα και φάγαμε και κάτι. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο να μαζέψουμε πράγματα και κατεβήκαμε στο ισόγειο που είχαμε τις μηχανές. Βρίσκουμε τον θυρωρό και του αφήνουμε 70 δηνάρια=0.60€ (Κουβαρντάδες! Τόσα μας περισσεύανε) και παράλληλα τον ευχαριστούμε. Βάζουμε στο GPS πορεία προς Kopaonik και ξεκινάμε. Ρωτάμε τον βενζινά που εφοδιαστήκαμε καύσιμο και μας λέει ότι πάμε προς λάθος κατεύθυνση. Παρ’ όλα αυτά εγώ φεύγω προς τα εκεί που μου λέει το GPS και αφού έχουμε κάνει 5 χλμ και βλέπω να μη βγαίνουμε στον περιφερειακό, λέω “Ρε μπας και έκανα μ@λακία;;;”. Βγάζω το κινητό από τη θήκη και βλέπω ότι έχει πατηθεί κατά λάθος η 2η διαδρομή που μας περνάει μέσω Κοσσόβου. Πώπώ μ@λακία που θα έκανα!!!
Γυρίζουμε πίσω και παίρνουμε τη σωστή διαδρομή διασχίζοντας όλη τη πόλη και ξεχυνόμαστε στην σέρβικη ορεινή επαρχία. Το κρύο αρχίζει δειλά-δειλά να κάνει την εμφάνισή του, μιας και αργά ή γρήγορα θα βρισκόμαστε στα 1500 μέτρα υψόμετρο και συγκεκριμένα στο χειμερινό θέρετρο Kopaonik (10 βαθμούς θερμοκρασία).
Το Kopaonik είναι το μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της Σερβίας και το μεγαλύτερο στην νοτιοανατολική Ευρώπη. Από το 1981 έχει ανακηρυχθεί εθνικός δρυμός. Η διαδρομή σε κάποιο σημείο σε περνάει ανάμεσα από τα σύνορα Κοσσόβου και Σερβίας σε ένα μαγευτικό τοπίο. Φτάνοντας στο Kopaonik έβλεπες τα σφυριά και τα πριόνια να έχουν πάρει φωτιά λόγω κατασκευής νέων σπιτιών (σαλέ), ανακαινίσεις των υπαρχόντων αλλά και ξενοδοχείων, αφού σε κάνα δίμηνο έπρεπε να είναι έτοιμοι να δεχτούν πελάτες. Η διαφορά με την Ελλάδα έγκειται στο ότι ο “σωστός έλληνας επαγγελματίας” θα περιμένει να έρθουν τα πρώτα έσοδα για να ξεκινήσει τις εργασίες. Ψάχνοντας για καφετέρια δεν βρίσκουμε τίποτα και έτσι μετά από μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες από τις πολυτελείς ξενοδοχειακές επιχειρήσεις φεύγουμε με σκεπτικό στην 1η ωραία καφετέρια που θα βρούμε στο δρόμο να σταματήσουμε. Έτσι και έγινε, στη μέση του πουθενά σε ένα μικρό χωριό βρήκαμε καφετέρια άρα επιβεβλημένη η στάση. Espresso και wi-fi σε ένα ωραίο καφέ διακοσμημένο με ξύλα.
Τι άλλο να ζητήσουμε; Φθηνό καφέ; Τρείς διπλοί espresso σύνολο 3,5€(χρυσούς τους πληρώσαμε ). Μετά τον καφέ και την επικοινωνία με τα πάτρια εδάφη φύγαμε με επόμενο προορισμό το “Davolja Varos” γνωστό και ως Χωριό του Διαβόλου. Η διαδρομή ήταν μέσα από τον κάμπο της Σερβίας γεμάτος με το ξακουστό σέρβικο καλαμπόκι και τις πιπεριές (γνωστές σε μας ως Φλωρίνης).
Στην πόλη της Kursumlija αλλάζουμε δρόμο με κατεύθυνση το Κόσσοβο και γύρω στα 20 χλμ. μετά εμφανίζεται η πινακίδα Davolja Varos. Στρίβουμε σε ένα δρόμο που αρχίζει και γίνεται στενός και σε μερικά σημεία επικίνδυνος λες και κάποιος θέλει να σε βάλει στην ψυχολογία του μέρους που πρόκειται να δούμε. Ο δρόμος είναι αδιέξοδος και το τέλος του είναι το Χωριό του Διαβόλου.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Davolja Varos ή Το χωριό του Διαβόλου
Επηρεασμένος από τις χειμωνιάτικες ημέρες που διάβαζα τα ταξιδιωτικά για να χαράξω τη διαδρομή, άρχισε να με ιντριγκάρει η ιδέα ότι σε λίγο θα περπατούσα το μέρος που ονομάζεται “Χωριό του Διαβόλου”. Παρακάτω σας μεταφέρω αυτά που διάβασα και με έκαναν να συμπεριλάβω το μέρος σε αυτό το ταξίδι.
Οι πληροφορίες για το μέρος.
Το Ντζιάβολια Βάρος, που σημαίνει «Χωριό του Διαβόλου», βρίσκεται στο όρος Ράνταν της νότιας Σερβίας κοντά στη κωμόπολη Κουρσούμλια. Το κύριο χαρακτηριστικό του «Χωριού του Διαβόλου» είναι αυτές οι παράξενες κολόνες, πύργοι ή πυραμίδες που στις κορυφές έχουν κάτι σαν πέτρινα καπέλα και κεφάλια. Έχουν ύψος 2 ως 15 μέτρα και πλάτος 0,5 ως 3 μέτρα και βρίσκονται σε δύο λαγκάδια: στο Τζάβολια (Του Διαβόλου) και στο Πάκλενα (Της Κολάσεως).
Η Φύση γύρω από το μέρος έχει μια άγρια απόκοσμη ομορφιά ενώ από παντού αναβλύζουν κόκκινα νερά, υπερβολικά πλούσια σε σίδηρο και θείο.
Επίσης υπάρχουν σημεία στον ανηφορικό δρόμο, όπου αν σβήσει κανείς τη μηχανή του αυτοκινήτου του, βγάλει ταχύτητα κι αφήσει το χειρόφρενο, το αυτοκίνητο, αντί να κυλήσει προς τα πίσω, τραβάει μόνο του προς την κορυφή του βουνού! Ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτό το σημείο και η βελόνα της πυξίδας μετακινείται μόνη της κατά 65 μοίρες. Το πιο απίστευτο όμως είναι ότι αν ρίξει κανείς στο σημείο αυτό νερό στο έδαφος, αυτό, αντί να κυλήσει όπως είναι φυσιολογικό προς τα κάτω, αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας, εκείνο τραβάει προς τα πάνω!
Ο θρύλος γύρω από το μέρος.
Ο τόπος στοιχειώνεται από τον δικό του θρύλο. Ο θρύλος αναφέρει πως κάποτε, στην Ρωμαϊκή εποχή, υπήρχε εκεί ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος που είχε μία κόρη που ήταν ερωτευμένη με κάποιον που δεν τον ήθελε ο πατέρας της γιατί δεν το θεωρούσε αρκετά άξιο για την κόρη του. Η νέα κοπέλα ήταν όμως αποφασισμένη να μην παντρευτεί κάποιον ξένο κι εφόσον δεν μπόρεσε να παντρευτεί τον άνδρα που αγαπούσε, αποφάσισε να παντρευτεί τουλάχιστον τον αδελφό της. Όταν τελικά έγινε ο γάμος, σύμφωνα με το θρύλο, και οι καλεσμένοι έφτασαν στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, τότε ξαφνικά πέτρωσαν όλοι! Ακόμη και σήμερα ψιθυρίζεται ότι τις νύχτες οι πετρωμένοι καλεσμένοι χορεύουν, ότι ακούγεται κάποια παράξενη μουσική, αλλά μόλις πλησιάζει κανείς λίγο πιο κοντά όλα σταματούν. Οι κάτοικοι της περιοχής λένε ότι είναι φύσει αδύνατον να μείνει κανείς εκεί τα μεσάνυχτά χωρίς να τρομάξει.
Επηρεασμένος από τις χειμωνιάτικες ημέρες που διάβαζα τα ταξιδιωτικά για να χαράξω τη διαδρομή, άρχισε να με ιντριγκάρει η ιδέα ότι σε λίγο θα περπατούσα το μέρος που ονομάζεται “Χωριό του Διαβόλου”. Παρακάτω σας μεταφέρω αυτά που διάβασα και με έκαναν να συμπεριλάβω το μέρος σε αυτό το ταξίδι.
Οι πληροφορίες για το μέρος.
Το Ντζιάβολια Βάρος, που σημαίνει «Χωριό του Διαβόλου», βρίσκεται στο όρος Ράνταν της νότιας Σερβίας κοντά στη κωμόπολη Κουρσούμλια. Το κύριο χαρακτηριστικό του «Χωριού του Διαβόλου» είναι αυτές οι παράξενες κολόνες, πύργοι ή πυραμίδες που στις κορυφές έχουν κάτι σαν πέτρινα καπέλα και κεφάλια. Έχουν ύψος 2 ως 15 μέτρα και πλάτος 0,5 ως 3 μέτρα και βρίσκονται σε δύο λαγκάδια: στο Τζάβολια (Του Διαβόλου) και στο Πάκλενα (Της Κολάσεως).
Η Φύση γύρω από το μέρος έχει μια άγρια απόκοσμη ομορφιά ενώ από παντού αναβλύζουν κόκκινα νερά, υπερβολικά πλούσια σε σίδηρο και θείο.
Επίσης υπάρχουν σημεία στον ανηφορικό δρόμο, όπου αν σβήσει κανείς τη μηχανή του αυτοκινήτου του, βγάλει ταχύτητα κι αφήσει το χειρόφρενο, το αυτοκίνητο, αντί να κυλήσει προς τα πίσω, τραβάει μόνο του προς την κορυφή του βουνού! Ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτό το σημείο και η βελόνα της πυξίδας μετακινείται μόνη της κατά 65 μοίρες. Το πιο απίστευτο όμως είναι ότι αν ρίξει κανείς στο σημείο αυτό νερό στο έδαφος, αυτό, αντί να κυλήσει όπως είναι φυσιολογικό προς τα κάτω, αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας, εκείνο τραβάει προς τα πάνω!
Ο θρύλος γύρω από το μέρος.
Ο τόπος στοιχειώνεται από τον δικό του θρύλο. Ο θρύλος αναφέρει πως κάποτε, στην Ρωμαϊκή εποχή, υπήρχε εκεί ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος που είχε μία κόρη που ήταν ερωτευμένη με κάποιον που δεν τον ήθελε ο πατέρας της γιατί δεν το θεωρούσε αρκετά άξιο για την κόρη του. Η νέα κοπέλα ήταν όμως αποφασισμένη να μην παντρευτεί κάποιον ξένο κι εφόσον δεν μπόρεσε να παντρευτεί τον άνδρα που αγαπούσε, αποφάσισε να παντρευτεί τουλάχιστον τον αδελφό της. Όταν τελικά έγινε ο γάμος, σύμφωνα με το θρύλο, και οι καλεσμένοι έφτασαν στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, τότε ξαφνικά πέτρωσαν όλοι! Ακόμη και σήμερα ψιθυρίζεται ότι τις νύχτες οι πετρωμένοι καλεσμένοι χορεύουν, ότι ακούγεται κάποια παράξενη μουσική, αλλά μόλις πλησιάζει κανείς λίγο πιο κοντά όλα σταματούν. Οι κάτοικοι της περιοχής λένε ότι είναι φύσει αδύνατον να μείνει κανείς εκεί τα μεσάνυχτά χωρίς να τρομάξει.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Οι ειδικοί λένε πως αυτές οι πυραμίδες είναι αποτέλεσμα των χιλιάδων βροχών που έπεσαν τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια. Στην πραγματικότητα αυτές οι κολόνες ή πυραμίδες, όπως θέλετε, κινούνται, μειώνονται κι εξαφανίζονται και αυτό αποτελεί ένα πολύ σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο. Το «Χωριό του Διαβόλου» είναι επίσης γνωστό για τα εξαιρετικά νερά του, που αναβλύζουν από κόκκινες πηγές, γιατί εκεί το νερό βγαίνει μέσα από το κόκκινο χώμα. Στις δύο λίμνες, που δημιουργήθηκαν από τις πηγές, δεν υπάρχουν ψάρια γιατί το νερό είναι υπερβολικά πλούσιο σε σίδηρο και θείο.
Προσωπικές απόψεις.
1. Πρόκειται για ένα πολύ παράξενο τόπο, σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο, για ένα σπάνιο μνημείο της Φύσης. Το κύριο χαρακτηριστικό του «Χωριού του Διαβόλου» είναι αυτές οι παράξενες κολόνες, πύργοι ή πυραμίδες που στις κορυφές έχουν κάτι σαν πέτρινα καπέλα και κεφάλια.
Πρ. άποψη: Εντυπωσιακό και είναι μάλλον αποτέλεσμα των χιλιάδων βροχών που έπεσαν τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια.
2. Ο τόπος στοιχειώνεται από τον δικό του θρύλο…
Πρ. άποψη: Επίσης έχουν φτιάξει το μύθο με το γάμο για να το πουλήσουν καλά.
3. Το πιο απίστευτο όμως είναι ότι αν ρίξει κανείς στο σημείο αυτό νερό στο έδαφος, αυτό, αντί να κυλήσει όπως είναι φυσιολογικό προς τα κάτω, αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας, εκείνο τραβάει προς τα πάνω. Κάποια στιγμή είχα διαβάσει ότι και οι ναζί στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για το μέρος αυτό λόγω των έντονων μαγνητικών πεδίων που επικρατούν στην περιοχή.
Πρ. άποψη: Εκδηλώνεται περίπου το ίδιο εντυπωσιακό φαινόμενο όπως στην Καρυά του Ολύμπου αν θυμάμαι καλά.
Αξίζει βέβαια κάποιος να επισκεφθεί το μέρος αν βρεθεί ποτέ στην περιοχή (Σερβία κοντά στα σύνορα με Σκόπια).
Ξέχασα να αναφέρω για το εκκλησάκι της αγίας Παρασκευής (St. Petka) σε ένα σημείο του μέρους το οποίο ο θρύλος λέει ότι κάποιος που ήταν δαιμονισμένος πέρασε μια εβδομάδα εκεί και έγινε καλά από την αγία και έφτιαξε το εκκλησάκι . Όσοι έχουν θέμα υγείας πάνε εκεί και αφήνουν σε κάτι κλαδιά μια χαρτοπετσέτα ώστε να μείνει εκεί η κακή ενέργεια και να μπορέσουν να θεραπευτούν.
Αφού τελειώσαμε την πεζοπορία (μας έφυγε ο πάτος στο περπάτημα και στα σκαλιά με τις μπότες) και την ξενάγηση, καθίσαμε κάτω απ’ τα πλατάνια, ήπιαμε ένα δροσερό νεράκι, κάναμε και ένα τσιγάρο για να πάρουμε τα ίσα μας και τέλος αγοράσαμε και ένα αναμνηστικό για να θυμόμαστε το μέρος. Βάλαμε μπρος τις μηχανές για τον τελικό μας προορισμό για σήμερα, την πόλη του Leskovac.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Βρήκαμε εύκολα ξενοδοχείο, ένα το οποίο είχα στις σημειώσεις μου, με 37€ το τρίκλινο χωρίς πρωινό. Μπάνιο και βήμα ταχύ προς αναζήτηση εστιατορίου για μάσα. Αν εξαιρέσεις τρία “σέρβικα σουβλατζίδικα” δεν υπήρχε ανοιχτό εστιατόριο-πιτσαρία ούτε για δείγμα. Οπότε η επιλογή μας ήταν μονόδρομος. Στο μαγαζί που κάτσαμε, ασυνεννοησία με την υπεύθυνη (γρι αγγλικά) , κατάλογος μόνο στα σέρβικα αλλά μας διαφώτισε ένας πιτσιρικάς θαμώνας που ανέλαβε το ρόλο του διερμηνέα. Pljeskavica λοιπόν και ξερό ψωμί. Και τι Pljeskavica!!!
300 γραμμαρίων μπιφτέκι από σκέτο κιμά χοιρινού και μοσχαρίσιου κρέατος με τη συνοδεία μπαχαρικών. 3 μερίδες από αυτό, μια μεγάλη μερίδα πατάτες, μια μεγάλη σαλάτα, 5 μπίρες, 1 cola, 1 νερό σύνολο 12,5€(ΛΗΣΤΕΙΑ!!! ). Κουβέντα για αρκετή ώρα περί ανέμων και υδάτων και για το αυριανό δρομολόγιο. Τελική απόφαση για επαναπατρισμό το επόμενο βράδυ στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Φλώρινα. Άρα στάση για βόλτα και φαγητό ή καφέ στην Οχρίδα και όχι διανυκτέρευση. Περπάτημα ως το ξενοδοχείο και κατευθείαν για νάνι.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
7η ημέρα 13/9/2018 Leskovac(SRB) – Φλώρινα(GR) 445 χλμ.
Χαλαρό ξύπνημα στο ξενοδοχείο μιας και η σημερινή μέρα είχε μπόλικο αυτοκινητόδρομο και στη Σερβία και στα Σκόπια, οπότε τα χιλιόμετρα θα “φαγωθούν” εύκολα. Αναχώρηση από το ξενοδοχείο και πέρασμα από φούρνο για φαγώσιμα και πρωινό καφέ σε καφετέρια που είχαμε σταμπάρει από τη χθεσινή επιστροφή με τα πόδια στο ξενοδοχείο. Αλλαγή σχεδίων όσον αφορά τη διαδρομή που θα ακολουθήσουμε. Για τη σημερινή μέρα η αρχική διαδρομή είχε αυτοκινητόδρομο μέχρι ενός σημείου και μετά πέρασμα από τον εθνικό δρυμό του Μαυρόβου, παράλληλα με την Αλβανία και διανυκτέρευση στην Οχρίδα. Και την άλλη μέρα πέρασμα για λίγο στην Αλβανία σε έναν άλλο εθνικό δρυμό, αυτόν της Galicica που περνάει δίπλα από τις Πρέσπες και επιστροφή στην Ελλάδα. Αλλά λόγω της κούρασης(Ποια κούραση μωρέ; Κάθε τρείς ώρες πίναμε καφέ!!! ) αποφασίσαμε(με βαριά καρδιά ) να πάμε από τον αυτοκινητόδρομο και να συνεχίσουμε σε επαρχιακό δρόμο, αντί να κάνουμε τους εθνικούς δρυμούς και να ευχαριστηθούμε την διαδρομή. Βέβαια στην πορεία διαψεύστηκα γιατί η συνέχεια του αυτοκινητόδρομου στα Σκόπια η επαρχιακή ήταν μια μικρή απόλαυση όσον αφόρα την οδήγηση. Φεύγοντας από το Leskovac λοιπόν μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο αλλά σε δύο χιλιόμετρα λόγω των έργων ξαναβγήκαμε στην επαρχιακή οδό η οποία είχε λίγο παραπάνω κίνηση. Ωραίος δρόμος που από τη μια σε ανέβαζε σε ορεινά κομμάτια και μετά από λίγο σε κατέβαζε στο κάμπο της Σερβίας. 30 χιλιόμετρα από τα σερβοσκοπιανά σύνορα μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο και η ευθεία φαινόταν ατελείωτη. Ευτυχώς για εμάς, αλλά πιο πολύ για τους ντόπιους, δεν υπήρχαν διόδια. Μάλλον το κόλπο να πληρώνουμε διόδια σε αυτοκινητόδρομο που δεν υφίσταται είναι ελληνικό (αφού δεν αντιδρούμε καλά να μας κάνουν).
Οι ταμπέλες που μας αποχαιρετούσαν από τη φίλη Σερβία δεν άργησαν να φανούν, με τελικό στόχο να περάσουμε στα Σκόπια. Όλα καλά στη μεριά των Σέρβων και φτάνουμε στη Σκοπιανή μεριά. Μια αγέλαστη συνοριοφύλακας απαίτησε με αγενή τρόπο να βγάλουμε τα κράνη για να συγκρίνει τα πρόσωπά μας με τις ταυτότητες. Εντάξει δίκιο είχε, αλλά ο τρόπος της ήταν που μας πείραξε. Είτε επειδή ήμασταν Έλληνες, είτε επειδή ήμασταν με μηχανές. Μωρή γύφτο-ψεύτο-σκοπιανή λίγη ευγένεια δε βλάπτει. Από τη χώρα σου θα περάσουμε, λεφτά θα αφήσουμε – στο γεροδιάολ… .
Μπαίνουμε στη χώρα των Σκοπίων στην οποία συνέβη το τελείως εξωπραγματικό. Για διαδρομή 110 χλμ. από τα σύνορα μέχρι το Gostivar που τελειώνει ο αυτοκινητόδρομος πληρώσαμε σε 5 σταθμούς διοδίων. Και δε μιλάμε για τα ποσά που ήταν γελοία (0,5€ και 1€) αλλά για το ότι κάθε 20 χλμ. σταματάγαμε για να πληρώσουμε. Βέβαια στη μετατροπή πάντα βγαίναμε χαμένοι. Στα περίχωρα των Σκοπίων αρχίζουμε να κάνουμε σλάλομ ανάμεσα στα αυτοκίνητα λόγω της μεγάλης κίνησης. Έχει ήδη πάει μεσημέρι και μετά από κάνα μισάωρο γύρω-γύρω από το κέντρο βρήκαμε να καθίσουμε σε ένα καφέ, πίνοντας ένα αναψυκτικό(αλλάξαμε συνήθεια!) για να ξεδιψάσουμε και κάτι για να φάμε. Μη θέλοντας να βγάλουμε φωτογραφίες στα ψεύτο-αγάλματα των σκοπιανών βάλαμε μπρος και φύγαμε με κατεύθυνση την Οχρίδα. Συνεχίζοντας την επαρχιακή οδό μετά το Gostivar, αποζημιωθήκαμε και με το παραπάνω για την ανία και βαρεμάρα που βρήκαμε πιο πάνω στους αυτοκινητόδρομους.
Χαλαρό ξύπνημα στο ξενοδοχείο μιας και η σημερινή μέρα είχε μπόλικο αυτοκινητόδρομο και στη Σερβία και στα Σκόπια, οπότε τα χιλιόμετρα θα “φαγωθούν” εύκολα. Αναχώρηση από το ξενοδοχείο και πέρασμα από φούρνο για φαγώσιμα και πρωινό καφέ σε καφετέρια που είχαμε σταμπάρει από τη χθεσινή επιστροφή με τα πόδια στο ξενοδοχείο. Αλλαγή σχεδίων όσον αφορά τη διαδρομή που θα ακολουθήσουμε. Για τη σημερινή μέρα η αρχική διαδρομή είχε αυτοκινητόδρομο μέχρι ενός σημείου και μετά πέρασμα από τον εθνικό δρυμό του Μαυρόβου, παράλληλα με την Αλβανία και διανυκτέρευση στην Οχρίδα. Και την άλλη μέρα πέρασμα για λίγο στην Αλβανία σε έναν άλλο εθνικό δρυμό, αυτόν της Galicica που περνάει δίπλα από τις Πρέσπες και επιστροφή στην Ελλάδα. Αλλά λόγω της κούρασης(Ποια κούραση μωρέ; Κάθε τρείς ώρες πίναμε καφέ!!! ) αποφασίσαμε(με βαριά καρδιά ) να πάμε από τον αυτοκινητόδρομο και να συνεχίσουμε σε επαρχιακό δρόμο, αντί να κάνουμε τους εθνικούς δρυμούς και να ευχαριστηθούμε την διαδρομή. Βέβαια στην πορεία διαψεύστηκα γιατί η συνέχεια του αυτοκινητόδρομου στα Σκόπια η επαρχιακή ήταν μια μικρή απόλαυση όσον αφόρα την οδήγηση. Φεύγοντας από το Leskovac λοιπόν μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο αλλά σε δύο χιλιόμετρα λόγω των έργων ξαναβγήκαμε στην επαρχιακή οδό η οποία είχε λίγο παραπάνω κίνηση. Ωραίος δρόμος που από τη μια σε ανέβαζε σε ορεινά κομμάτια και μετά από λίγο σε κατέβαζε στο κάμπο της Σερβίας. 30 χιλιόμετρα από τα σερβοσκοπιανά σύνορα μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο και η ευθεία φαινόταν ατελείωτη. Ευτυχώς για εμάς, αλλά πιο πολύ για τους ντόπιους, δεν υπήρχαν διόδια. Μάλλον το κόλπο να πληρώνουμε διόδια σε αυτοκινητόδρομο που δεν υφίσταται είναι ελληνικό (αφού δεν αντιδρούμε καλά να μας κάνουν).
Οι ταμπέλες που μας αποχαιρετούσαν από τη φίλη Σερβία δεν άργησαν να φανούν, με τελικό στόχο να περάσουμε στα Σκόπια. Όλα καλά στη μεριά των Σέρβων και φτάνουμε στη Σκοπιανή μεριά. Μια αγέλαστη συνοριοφύλακας απαίτησε με αγενή τρόπο να βγάλουμε τα κράνη για να συγκρίνει τα πρόσωπά μας με τις ταυτότητες. Εντάξει δίκιο είχε, αλλά ο τρόπος της ήταν που μας πείραξε. Είτε επειδή ήμασταν Έλληνες, είτε επειδή ήμασταν με μηχανές. Μωρή γύφτο-ψεύτο-σκοπιανή λίγη ευγένεια δε βλάπτει. Από τη χώρα σου θα περάσουμε, λεφτά θα αφήσουμε – στο γεροδιάολ… .
Μπαίνουμε στη χώρα των Σκοπίων στην οποία συνέβη το τελείως εξωπραγματικό. Για διαδρομή 110 χλμ. από τα σύνορα μέχρι το Gostivar που τελειώνει ο αυτοκινητόδρομος πληρώσαμε σε 5 σταθμούς διοδίων. Και δε μιλάμε για τα ποσά που ήταν γελοία (0,5€ και 1€) αλλά για το ότι κάθε 20 χλμ. σταματάγαμε για να πληρώσουμε. Βέβαια στη μετατροπή πάντα βγαίναμε χαμένοι. Στα περίχωρα των Σκοπίων αρχίζουμε να κάνουμε σλάλομ ανάμεσα στα αυτοκίνητα λόγω της μεγάλης κίνησης. Έχει ήδη πάει μεσημέρι και μετά από κάνα μισάωρο γύρω-γύρω από το κέντρο βρήκαμε να καθίσουμε σε ένα καφέ, πίνοντας ένα αναψυκτικό(αλλάξαμε συνήθεια!) για να ξεδιψάσουμε και κάτι για να φάμε. Μη θέλοντας να βγάλουμε φωτογραφίες στα ψεύτο-αγάλματα των σκοπιανών βάλαμε μπρος και φύγαμε με κατεύθυνση την Οχρίδα. Συνεχίζοντας την επαρχιακή οδό μετά το Gostivar, αποζημιωθήκαμε και με το παραπάνω για την ανία και βαρεμάρα που βρήκαμε πιο πάνω στους αυτοκινητόδρομους.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Μέσα από την ορεινή επαρχία των Σκοπίων φτάσαμε μετά από κάνα δίωρο στην όμορφη παραλίμνια πόλη της Οχρίδας.
Η ώρα είχε πάει 16:30 κι ένας καφές (πάλι καφέ!!!) ήταν ότι έπρεπε. 3 καφέδες και ένα χάμπουργκερ-βουνό σύνολο 7,5€. Βόλτα στα στενά της πόλης και φωτογραφίες ανάμεσα σε αρκετούς τουρίστες παρόλο που ήταν μέσα Σεπτέμβρη. Η πόλη της Οχρίδας, μια από τις πιο όμορφες παραλίμνιες πόλεις που έχω δει, με μια πλατεία γεμάτη λουλούδια και τουρίστες και ντόπιους να απολαμβάνουν τον απογευματινό καφέ τους.
Φεύγοντας από την Οχρίδα σταματήσαμε λίγο έξω από την πόλη για να βάλουμε την τελευταία φθηνή βενζίνη του ταξιδιού μας, πέφτοντας πάνω σε δύο “έξυπνους ” σκοπιανούς βενζινάδες οι οποίοι ήθελαν στη μετατροπή να με φάνε, έτσι νταηλίκι. Τους έδωσα 15€ και έπρεπε να πάρω ρέστα 1,5€,. Στην αρχή μου δίνει σωστά 100 δηνάρια(1,5€) όταν του λέω να μου τα δώσει σε € μου γυρνάει 1€.
"Commission, μου λέει..." “Ααα κουφάλα, νομίζεις ότι κατέβηκα απ’ τα βουνά”, λέω. “Πιάσε δυο σοκολάτες των 50 δηναρίων(όσα και τα ρέστα) για να μη με περνάς για μ@λάκα και πάρε για προμήθεια τα αρχ…”
.
Περνώντας και από την τελευταία πόλη, την Bitola, τα τελευταία χιλιόμετρα στα Σκόπια μας βρήκαν λίγο μελαγχολικούς μιας και τέτοια ώρα αύριο θα είμαστε στα σπίτια μας. Λίγα χιλιόμετρα μετά φάνηκαν τα φώτα δύο ξεχωριστών σταθμών.
Πρώτα τα σκοπιανά σύνορα στα οποία περάσαμε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και τέλος στον ελληνικό σταθμό της Νίκης που περάσαμε με απλή οπτικοακουστική παρουσία( "Έλληνες είστε; Ναι Έλληνες. Περάστε.") . Και επίσημα πλέον ήμασταν στην χώρα μας. Κάναμε μια στάση στα Duty free μπας και βρίσκαμε καμιά ευκαιρία και σε λίγο θα μπαίναμε στην ελληνική μεριά του αυτοκινητόδρομου Ε-65 με κατεύθυνση τη Φλώρινα. Βλέποντας την τιμή της βενζίνης στα 1,68 , στην αρχή βάλαμε τα γέλια και αρχίσαμε τα φάσκελα. Όταν έχεις βάλει βενζίνη 11,5 λίτρα και πληρώνεις 13,5€ δηλαδή 1,17 το λίτρο και σε λίγα χιλιόμετρα θα την πληρώνεις από 1,62 και πάνω, σε πιάνει οργή και μελαγχολία για την ληστεία αυτή. Ενώ στο τέλος βάζεις τα κλάματα γιατί ξέρεις ότι αυτή θα είναι η τιμή που θα βλέπεις από δω και πέρα .
Καταφθάνοντας στη πόλη το ξενοδοχείο ήταν εύκολη υπόθεση πλέον, μιας και είχαμε στη διάθεσή μας όλα τα δεδομένα της κινητής τηλεφωνίας από εδώ και πέρα, όχι ότι τις άλλες μέρες δυσκολευτήκαμε μιας και παντού βρίσκαμε εύκολα ή δύσκολα wi-fi. Τιμή δωματίου μια χαρά(40€ το τρίκλινο χωρίς πρωινό), δίπλα από το κέντρο της πόλης αλλά οι μηχανές στο δρόμο. “Ελλάδα είμαστε, αν μας κλέψουν εδώ, πάει στο διάολ…..” Μπάνιο και δρόμο για φαγητό. Στην πλατεία της Φλώρινας, ένα μεζεδοπωλείο ήταν ότι έπρεπε για να κλείσουμε αυτή τη μέρα χωρίς να πειραματιστούμε για το τι θα φάμε. Μηχανάκια με αλλαγμένες εξατμίσεις και αυτοκίνητα να παίζουν στο παρατέρμα Παντελίδη και Πάολα μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε που βρισκόμαστε. Μιας και είπα για μηχανάκια, δεν είδαμε πουθενά πληθώρα μηχανών μεγάλου κυβισμού σε όσες πόλεις και χώρες περάσαμε, εκτός από καμιά δεκαριά mega scooters και αυτό μας έκανε μεγάλη εντύπωση. Οι μόνοι που είδαμε και είχαν μοτοσυκλέτες ήταν οι τουρίστες σαν και μας. Η ώρα είχε περάσει και το περπάτημα έως το ξενοδοχείο φάνταζε μακρινό αλλά επιβεβλημένο για να βρεθούμε στην αγκαλιά του Μορφέα.
Η ώρα είχε πάει 16:30 κι ένας καφές (πάλι καφέ!!!) ήταν ότι έπρεπε. 3 καφέδες και ένα χάμπουργκερ-βουνό σύνολο 7,5€. Βόλτα στα στενά της πόλης και φωτογραφίες ανάμεσα σε αρκετούς τουρίστες παρόλο που ήταν μέσα Σεπτέμβρη. Η πόλη της Οχρίδας, μια από τις πιο όμορφες παραλίμνιες πόλεις που έχω δει, με μια πλατεία γεμάτη λουλούδια και τουρίστες και ντόπιους να απολαμβάνουν τον απογευματινό καφέ τους.
Φεύγοντας από την Οχρίδα σταματήσαμε λίγο έξω από την πόλη για να βάλουμε την τελευταία φθηνή βενζίνη του ταξιδιού μας, πέφτοντας πάνω σε δύο “έξυπνους ” σκοπιανούς βενζινάδες οι οποίοι ήθελαν στη μετατροπή να με φάνε, έτσι νταηλίκι. Τους έδωσα 15€ και έπρεπε να πάρω ρέστα 1,5€,. Στην αρχή μου δίνει σωστά 100 δηνάρια(1,5€) όταν του λέω να μου τα δώσει σε € μου γυρνάει 1€.
"Commission, μου λέει..." “Ααα κουφάλα, νομίζεις ότι κατέβηκα απ’ τα βουνά”, λέω. “Πιάσε δυο σοκολάτες των 50 δηναρίων(όσα και τα ρέστα) για να μη με περνάς για μ@λάκα και πάρε για προμήθεια τα αρχ…”
.
Περνώντας και από την τελευταία πόλη, την Bitola, τα τελευταία χιλιόμετρα στα Σκόπια μας βρήκαν λίγο μελαγχολικούς μιας και τέτοια ώρα αύριο θα είμαστε στα σπίτια μας. Λίγα χιλιόμετρα μετά φάνηκαν τα φώτα δύο ξεχωριστών σταθμών.
Πρώτα τα σκοπιανά σύνορα στα οποία περάσαμε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και τέλος στον ελληνικό σταθμό της Νίκης που περάσαμε με απλή οπτικοακουστική παρουσία( "Έλληνες είστε; Ναι Έλληνες. Περάστε.") . Και επίσημα πλέον ήμασταν στην χώρα μας. Κάναμε μια στάση στα Duty free μπας και βρίσκαμε καμιά ευκαιρία και σε λίγο θα μπαίναμε στην ελληνική μεριά του αυτοκινητόδρομου Ε-65 με κατεύθυνση τη Φλώρινα. Βλέποντας την τιμή της βενζίνης στα 1,68 , στην αρχή βάλαμε τα γέλια και αρχίσαμε τα φάσκελα. Όταν έχεις βάλει βενζίνη 11,5 λίτρα και πληρώνεις 13,5€ δηλαδή 1,17 το λίτρο και σε λίγα χιλιόμετρα θα την πληρώνεις από 1,62 και πάνω, σε πιάνει οργή και μελαγχολία για την ληστεία αυτή. Ενώ στο τέλος βάζεις τα κλάματα γιατί ξέρεις ότι αυτή θα είναι η τιμή που θα βλέπεις από δω και πέρα .
Καταφθάνοντας στη πόλη το ξενοδοχείο ήταν εύκολη υπόθεση πλέον, μιας και είχαμε στη διάθεσή μας όλα τα δεδομένα της κινητής τηλεφωνίας από εδώ και πέρα, όχι ότι τις άλλες μέρες δυσκολευτήκαμε μιας και παντού βρίσκαμε εύκολα ή δύσκολα wi-fi. Τιμή δωματίου μια χαρά(40€ το τρίκλινο χωρίς πρωινό), δίπλα από το κέντρο της πόλης αλλά οι μηχανές στο δρόμο. “Ελλάδα είμαστε, αν μας κλέψουν εδώ, πάει στο διάολ…..” Μπάνιο και δρόμο για φαγητό. Στην πλατεία της Φλώρινας, ένα μεζεδοπωλείο ήταν ότι έπρεπε για να κλείσουμε αυτή τη μέρα χωρίς να πειραματιστούμε για το τι θα φάμε. Μηχανάκια με αλλαγμένες εξατμίσεις και αυτοκίνητα να παίζουν στο παρατέρμα Παντελίδη και Πάολα μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε που βρισκόμαστε. Μιας και είπα για μηχανάκια, δεν είδαμε πουθενά πληθώρα μηχανών μεγάλου κυβισμού σε όσες πόλεις και χώρες περάσαμε, εκτός από καμιά δεκαριά mega scooters και αυτό μας έκανε μεγάλη εντύπωση. Οι μόνοι που είδαμε και είχαν μοτοσυκλέτες ήταν οι τουρίστες σαν και μας. Η ώρα είχε περάσει και το περπάτημα έως το ξενοδοχείο φάνταζε μακρινό αλλά επιβεβλημένο για να βρεθούμε στην αγκαλιά του Μορφέα.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
8η ημέρα 14/9/2018 Φλώρινα(GR) – Πάτρα(GR) 500χλμ.
Το πρωινό μας βρήκε να έχουμε πρόβλημα με το jet lag(τρομάρα μας ) μιας και όλες οι χώρες που επισκεφθήκαμε ήταν μια ώρα πίσω. Σιγά-σιγά μαζέψαμε τα πράγματα και πήγαμε για ένα πρωινό καφέ σε παρακείμενο καφέ, χωρίς να μας απασχολεί και πολύ η ώρα αφού το απογευματάκι αν όλα πήγαιναν καλά θα περνάγαμε τη γέφυρα του Ρίου. Χαιρετηθήκαμε με τον ξενοδόχο πρώην πρόεδρο της τοπικής μοτολέσχης και πήραμε τον δρόμο για την Καστοριά μέσω Νυμφαίου. Μια δικαιολογημένα καταπληκτική διαδρομή μέσα από ένα ορεινό πέρασμα αφού λίγο πιο πέρα αρχίζει η οροσειρά της Πίνδου.
Ο πλακοστρωμένος δρόμος του Νυμφαίου ήταν ότι χειρότερο για τις αναρτήσεις των μοτό αλλά και για τα πλαστικά. Αυτό βέβαια θα το διαπιστώσω ιδίοις όμμασι λίγο αργότερα. Στάση για φωτογραφίες και αναχώρηση από το άδειο από κόσμο χωριό με επόμενο προορισμό τη Καστοριά.
Η ώρα είχε πάει 13:00 και η ξεκούραση δίπλα από τη πανέμορφη λίμνη της πόλης ήταν επιβεβλημένη. Και τι άλλο θα κάναμε; Σωστά θα πίναμε καφέ . Τουλάχιστον θα πίναμε παγωμένο καφέ όπως τον θέλαμε. Πάνω στην κουβέντα μαθαίνουμε κάτι τρελό από τον “scootera”. Στα σύνορα Μαυροβουνίου – Σερβίας και στην ερώτηση-απάντηση του συνοριοφύλακα “Marka, Moto spa?” ο φίλος μας κολλάει. Ο συνοριοφύλακας τον ξαναρωτάει “Marka, Moto spa?”. Ο φίλος μας το ξανασκέφτεται κάνει το μ@λάκα και λέει “Yes”. Τι Moto spa, αφού Piaggio έχεις; Και μαθαίνουμε το εξής κωμικό. Ο ασφαλιστής του έχει βγάλει πράσινη κάρτα για τη μηχανή enduro που έχει, το οποίο έρχεται στην Ευρώπη μέσω της εταιρείας Moto spa(του βάζει καθρέπτες, φλας για να μπορεί να κυκλοφορήσει). Ρε τι θα παθαίναμε από το πουθενά!!! Μετά από λίγο καβαλήσαμε τις μότο για να κάνουμε το μικρό γύρο της λίμνης.
Ο δρόμος βέβαια είχε λιγάκι το χάλι του και το να αποφύγεις τις γούβες απαιτεί να γνωρίζεις αργεντίνικο tango. Μόλις επιστρέψαμε στην αρχή της λίμνης σταματώ γιατί κάτι άκουγα που δε μου άρεσε. Κατεβαίνω και βλέπω στην εσωτερική μεριά του πλαϊνού fairing, σπασμένη βάση μάσκας λες και είχε κοπεί με laser. Πάλι καλά που είχα μονωτική ταινία και σταμάτησα την “αιμορραγία” αλλιώς θα μου έφευγε όλη η μάσκα.
Το πρωινό μας βρήκε να έχουμε πρόβλημα με το jet lag(τρομάρα μας ) μιας και όλες οι χώρες που επισκεφθήκαμε ήταν μια ώρα πίσω. Σιγά-σιγά μαζέψαμε τα πράγματα και πήγαμε για ένα πρωινό καφέ σε παρακείμενο καφέ, χωρίς να μας απασχολεί και πολύ η ώρα αφού το απογευματάκι αν όλα πήγαιναν καλά θα περνάγαμε τη γέφυρα του Ρίου. Χαιρετηθήκαμε με τον ξενοδόχο πρώην πρόεδρο της τοπικής μοτολέσχης και πήραμε τον δρόμο για την Καστοριά μέσω Νυμφαίου. Μια δικαιολογημένα καταπληκτική διαδρομή μέσα από ένα ορεινό πέρασμα αφού λίγο πιο πέρα αρχίζει η οροσειρά της Πίνδου.
Ο πλακοστρωμένος δρόμος του Νυμφαίου ήταν ότι χειρότερο για τις αναρτήσεις των μοτό αλλά και για τα πλαστικά. Αυτό βέβαια θα το διαπιστώσω ιδίοις όμμασι λίγο αργότερα. Στάση για φωτογραφίες και αναχώρηση από το άδειο από κόσμο χωριό με επόμενο προορισμό τη Καστοριά.
Η ώρα είχε πάει 13:00 και η ξεκούραση δίπλα από τη πανέμορφη λίμνη της πόλης ήταν επιβεβλημένη. Και τι άλλο θα κάναμε; Σωστά θα πίναμε καφέ . Τουλάχιστον θα πίναμε παγωμένο καφέ όπως τον θέλαμε. Πάνω στην κουβέντα μαθαίνουμε κάτι τρελό από τον “scootera”. Στα σύνορα Μαυροβουνίου – Σερβίας και στην ερώτηση-απάντηση του συνοριοφύλακα “Marka, Moto spa?” ο φίλος μας κολλάει. Ο συνοριοφύλακας τον ξαναρωτάει “Marka, Moto spa?”. Ο φίλος μας το ξανασκέφτεται κάνει το μ@λάκα και λέει “Yes”. Τι Moto spa, αφού Piaggio έχεις; Και μαθαίνουμε το εξής κωμικό. Ο ασφαλιστής του έχει βγάλει πράσινη κάρτα για τη μηχανή enduro που έχει, το οποίο έρχεται στην Ευρώπη μέσω της εταιρείας Moto spa(του βάζει καθρέπτες, φλας για να μπορεί να κυκλοφορήσει). Ρε τι θα παθαίναμε από το πουθενά!!! Μετά από λίγο καβαλήσαμε τις μότο για να κάνουμε το μικρό γύρο της λίμνης.
Ο δρόμος βέβαια είχε λιγάκι το χάλι του και το να αποφύγεις τις γούβες απαιτεί να γνωρίζεις αργεντίνικο tango. Μόλις επιστρέψαμε στην αρχή της λίμνης σταματώ γιατί κάτι άκουγα που δε μου άρεσε. Κατεβαίνω και βλέπω στην εσωτερική μεριά του πλαϊνού fairing, σπασμένη βάση μάσκας λες και είχε κοπεί με laser. Πάλι καλά που είχα μονωτική ταινία και σταμάτησα την “αιμορραγία” αλλιώς θα μου έφευγε όλη η μάσκα.
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Εντυπώσεις των χωρών που επισκέφθηκα
Αλβανία :
+Νότια Αλβανία πολύ όμορφες παραλίες, η βόρεια ανεκμετάλλευτη ακόμα και λίγο πρωτόγονη.
- Κακή ανάπτυξη των πόλεων με λεφτά από τους μετανάστες. Θυμίζει Ελλάδα του ’70 με κύριο στόχο την κερδοφορία από τους εργολάβους πολυκατοικιών.(στις διαβάσεις τα αυτοκίνητα όμως σταματάνε!!!)
Μαυροβούνιο :
+Έχει ξεφύγει από τη μιζέρια των “Βαλκάνιων” με βήμα γοργό. Μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Θεωρείται το Μονακό των Βαλκανίων.
- Τα λεφτά προέρχονται μόνο από τουρισμό… who knows…
Κροατία : θα μιλήσω μόνο για το Dubrovnik.
+ Έξυπνη εκμετάλλευση από το Game of Thrones, όμορφη καστροπολιτεία και τους έχει αποφέρει έσοδα αλλά…
-Σαν πόλη, 2 ημερών (και πολύ λέω) αξιοθέατο είναι, χωρίς παραλίες, χωρίς κάτι άλλο.
Βοσνία :
Σαν χώρα είναι πολύ όμορφη και όση φιλότιμη προσπάθεια και να κάνουν κάποιοι, αν δεν ενσωματωθούν στη κοινωνία οι Μουσουλμάνοι δεν πρόκειται να πάνε μπροστά. Θα μείνει σαν μια όμορφη γυναίκα τυλιγμένη στη κελεμπία και στη μαντίλα της.
Σερβία (νότια):
Μία κατηγορία μόνη της. Γι αυτό και δεν μπαίνει σε καλούπια. Περήφανοι, καλοί άνθρωποι, ότι ακριβώς έδειξαν και στους πολέμους. (σκέψου τι θα έγραφα αν πήγαινα και Βελιγράδι).
Σκόπια :
Μικρό πέρασμα οπότε δεν έχω πολλά να πω. Όμορφη πόλη η Οχρίδα. Περιμένουν το σωτήριο σχοινί των Αμερικάνων για να βγουν απ’ την αφάνεια.(αχ και να ήξεραν τι τους περιμένει, Κόσσοβο θα γίνουν).
+ Ελλάδα :
Δεν αλλάζουμε εμείς, μ@λάκες είμαστε;
ΣΥΝΟΛΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ 2823
ΣΥΝΟΛΟ ΗΜΕΡΩΝ 8
ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΩΝ 7
Αλβανία - Μαυροβούνιο – Κροατία(Dubrovnik) – Βοσνία & Ερζεγοβίνη – Σερβία(νότια) – Σκόπια – Ελλάδα.
ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ 450€
Βενζίνη για 2823 χιλιόμετρα - 218€ περίπου
Διαμονή (1 άτομο σε τρίκλινο) για 7 ημέρες - 95€
Φαγητά – καφέδες (ρε πόσους να ήπιαμε!)– γλυκά – αναψυκτικά (πλούσια, δε λυπήθηκα τίποτα) 120 €
Διόδια 14€ (Ελλάδα - Σκόπια)
Προμήθειες κάρτας 3€
Επίλογος
Ίσως έχουμε αδικήσει τη γειτονιά μας αφού πέρασα 8 πολύ ωραίες μέρες στα Βαλκάνια, οδηγώντας σε μέρη εφάμιλλα με τις Άλπεις και την δυτική Ευρώπη και αρκετές φορές καλύτερα από αυτές. Παντού ένιωσα ασφαλής και τη μέρα και τη νύχτα(χωρίς να προκαλέσω), είδα χαρούμενους ανθρώπους, έζησα ωραίες στιγμές, σε μέρη που πριν από 20 χρόνια έζησαν στο πετσί τους τη φρίκη του πολέμου. Είδα παιδάκια να με χαιρετάνε, κάνοντάς μου και τη χαρακτηριστική κίνηση με τον καρπό για να ανοίξω το γκάζι, συνάντησα ανθρώπους, ανάμεσά τους και αστυνομικούς, πρόθυμους να μας βοηθήσουν είτε δίνοντάς μας πληροφορίες για ξενοδοχεία, είτε βοηθώντας μας να μη χαθούμε σε λάθος διαδρομή.
Ίσως αυτοί έχουν αδικήσει τον εαυτό τους φτιάχνοντας εντάσεις και σκηνικά πολέμου (από εθνικιστές, από τη Δύση, από γειτονικά κράτη) με συνέπεια να μην ησυχάζει αυτός ο τόπος π.χ. οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι βλέπουν τους Τούρκους σαν σωτήρες. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που νιώθουν ξένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα(το τι τούρκικη σημαία είδαμε στη Βοσνία και το τι αλβανική στη Σερβία δε λέγεται). Όπως λέγεται και για τη δικιά μου χώρα έτσι και για αυτούς, ενωμένοι κάνανε “παπάδες”(αυτοκίνητα, βαριά βιομηχανία)κάτι που εκμεταλλεύτηκε ο Tito(στρατάρχης και ισόβιος πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας από το 1945 ως το 1980), αλλά “κάποιοι” δεν θέλουν τους Βαλκάνιους ενωμένους, για να μας εκμεταλλεύονται παρουσιάζοντας με τη δικιά μας “συνδρομή”(μετανάστες-μυαλά) τις δικές τους δημιουργίες σαν “παπάδες”. Βέβαια τους πείραξε που ότι έκανε η Γιουγκοσλαβία το έκανε με ένα είδος κομουνιστικού-σοσιαλιστικού μοντέλου και όχι σαν καπιταλιστική χώρα(συγνώμη σύστημα!!! ).
Και κάτι τελευταίο για τη χώρα μου μιας και αυτά που είδα με έβαλαν σε μελαγχολικές σκέψεις. Στη Σερβία και στα Σκόπια φτιάχνουν τώρα τους αυτοκινητόδρομους. Κάτι που συνέβη και στην Ελλάδα τα τελευταία 2-3 χρόνια και ακόμα συμβαίνει. Με τη μονή διαφορά ότι αυτοί μέχρι και πριν από 20 χρόνια είχαν εμφύλιο, πριν 5-10 χρόνια είχαν αποσχίσεις-αλλάγες συνόρων(Κόσσοβο-Μαυροβούνιο-Βοϊβοντίνα(αυτόνομη περιοχή)), οικονομικούς αποκλεισμούς-εμπάργκο από τους δυτικούς για να φανούν καλά παιδιά και να πάνε με το μέρος τους.
Στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια τι είχαμε;;;
Είχαμε υποτίθεται ανάπτυξη.
Γιατί αργήσαμε τόσο;;;
Γιατί χάσαμε τόσο χρόνο;;;
Και το σημαντικότερο βρεθήκαμε και χρεωμένοι!!!
(Το ξέρω θυμίζω τον Κώστα Τσάκωνα που μέτραγε τα χρόνια της ζωής του στο “Μάθε παιδί μου γράμματα”)
Γιατί πιστέψτε με αν μέχρι πριν το ταξίδι μου νόμιζα ότι έχουν φαγωθεί πολλά λεφτά από το ελληνικό “σύστημα”, τώρα κατάλαβα ότι τελικά φαγώθηκαν πάρα μα πάρα πολλά λεφτά.
Σε ένα πράγμα όμως έχουμε “προοδεύσει” και είναι στο θέμα των καυσίμων, έχοντας καταφέρει να παραπλανήσουμε την υπόλοιπη Ευρώπη, δηλαδή να πουλάμε 100άρα βενζίνη με σούπερ-ντούπερ καθαριστικά ενώ στις υπόλοιπες δεν υπάρχει παραπάνω από 98άρα(προσωπική εμπειρία σε 15 χώρες). Και να την πουλάμε και ακριβά, γιατί η διαφορά στο εξωτερικό 95άρας με 98άρας είναι γύρω στα 3 με 5 λεπτά του ευρώ.( Μαυροβούνιο 95άρα 1,38 – 98άρα 1,42). Η μόνη στην Ελλάδα που ίσως να είναι αξιόπιστη και λέω ίσως, είναι η 100άρα της εταιρίας με σήμα το κοχύλι, μιας και η συγκεκριμένη 100άρα είναι ειδική παραγγελία, έρχεται απ’ έξω και είναι “αχρωμάτιστη”.
Ακούγομαι κάπως επικριτικός αλλά με αυτά που είδα δεν γίνεται αλλιώς...
Υ.Γ. Ίσως μέσω αυτού του ταξιδιωτικού δίνω σε κάποιους το έναυσμα, ενός όμορφου και συνάμα όχι τόσο ακριβού ταξιδιού προς τα εκεί, για να δουν και αυτοί ότι αποτύπωσα στο μυαλό μου τις 8 μέρες που βρισκόμουν εκεί χωρίς να ξεχάσουν ότι...
Αλβανία :
+Νότια Αλβανία πολύ όμορφες παραλίες, η βόρεια ανεκμετάλλευτη ακόμα και λίγο πρωτόγονη.
- Κακή ανάπτυξη των πόλεων με λεφτά από τους μετανάστες. Θυμίζει Ελλάδα του ’70 με κύριο στόχο την κερδοφορία από τους εργολάβους πολυκατοικιών.(στις διαβάσεις τα αυτοκίνητα όμως σταματάνε!!!)
Μαυροβούνιο :
+Έχει ξεφύγει από τη μιζέρια των “Βαλκάνιων” με βήμα γοργό. Μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Θεωρείται το Μονακό των Βαλκανίων.
- Τα λεφτά προέρχονται μόνο από τουρισμό… who knows…
Κροατία : θα μιλήσω μόνο για το Dubrovnik.
+ Έξυπνη εκμετάλλευση από το Game of Thrones, όμορφη καστροπολιτεία και τους έχει αποφέρει έσοδα αλλά…
-Σαν πόλη, 2 ημερών (και πολύ λέω) αξιοθέατο είναι, χωρίς παραλίες, χωρίς κάτι άλλο.
Βοσνία :
Σαν χώρα είναι πολύ όμορφη και όση φιλότιμη προσπάθεια και να κάνουν κάποιοι, αν δεν ενσωματωθούν στη κοινωνία οι Μουσουλμάνοι δεν πρόκειται να πάνε μπροστά. Θα μείνει σαν μια όμορφη γυναίκα τυλιγμένη στη κελεμπία και στη μαντίλα της.
Σερβία (νότια):
Μία κατηγορία μόνη της. Γι αυτό και δεν μπαίνει σε καλούπια. Περήφανοι, καλοί άνθρωποι, ότι ακριβώς έδειξαν και στους πολέμους. (σκέψου τι θα έγραφα αν πήγαινα και Βελιγράδι).
Σκόπια :
Μικρό πέρασμα οπότε δεν έχω πολλά να πω. Όμορφη πόλη η Οχρίδα. Περιμένουν το σωτήριο σχοινί των Αμερικάνων για να βγουν απ’ την αφάνεια.(αχ και να ήξεραν τι τους περιμένει, Κόσσοβο θα γίνουν).
+ Ελλάδα :
Δεν αλλάζουμε εμείς, μ@λάκες είμαστε;
ΣΥΝΟΛΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ 2823
ΣΥΝΟΛΟ ΗΜΕΡΩΝ 8
ΣΥΝΟΛΟ ΧΩΡΩΝ 7
Αλβανία - Μαυροβούνιο – Κροατία(Dubrovnik) – Βοσνία & Ερζεγοβίνη – Σερβία(νότια) – Σκόπια – Ελλάδα.
ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ 450€
Βενζίνη για 2823 χιλιόμετρα - 218€ περίπου
Διαμονή (1 άτομο σε τρίκλινο) για 7 ημέρες - 95€
Φαγητά – καφέδες (ρε πόσους να ήπιαμε!)– γλυκά – αναψυκτικά (πλούσια, δε λυπήθηκα τίποτα) 120 €
Διόδια 14€ (Ελλάδα - Σκόπια)
Προμήθειες κάρτας 3€
Επίλογος
Ίσως έχουμε αδικήσει τη γειτονιά μας αφού πέρασα 8 πολύ ωραίες μέρες στα Βαλκάνια, οδηγώντας σε μέρη εφάμιλλα με τις Άλπεις και την δυτική Ευρώπη και αρκετές φορές καλύτερα από αυτές. Παντού ένιωσα ασφαλής και τη μέρα και τη νύχτα(χωρίς να προκαλέσω), είδα χαρούμενους ανθρώπους, έζησα ωραίες στιγμές, σε μέρη που πριν από 20 χρόνια έζησαν στο πετσί τους τη φρίκη του πολέμου. Είδα παιδάκια να με χαιρετάνε, κάνοντάς μου και τη χαρακτηριστική κίνηση με τον καρπό για να ανοίξω το γκάζι, συνάντησα ανθρώπους, ανάμεσά τους και αστυνομικούς, πρόθυμους να μας βοηθήσουν είτε δίνοντάς μας πληροφορίες για ξενοδοχεία, είτε βοηθώντας μας να μη χαθούμε σε λάθος διαδρομή.
Ίσως αυτοί έχουν αδικήσει τον εαυτό τους φτιάχνοντας εντάσεις και σκηνικά πολέμου (από εθνικιστές, από τη Δύση, από γειτονικά κράτη) με συνέπεια να μην ησυχάζει αυτός ο τόπος π.χ. οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι βλέπουν τους Τούρκους σαν σωτήρες. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που νιώθουν ξένοι μέσα στην ίδια τους τη χώρα(το τι τούρκικη σημαία είδαμε στη Βοσνία και το τι αλβανική στη Σερβία δε λέγεται). Όπως λέγεται και για τη δικιά μου χώρα έτσι και για αυτούς, ενωμένοι κάνανε “παπάδες”(αυτοκίνητα, βαριά βιομηχανία)κάτι που εκμεταλλεύτηκε ο Tito(στρατάρχης και ισόβιος πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας από το 1945 ως το 1980), αλλά “κάποιοι” δεν θέλουν τους Βαλκάνιους ενωμένους, για να μας εκμεταλλεύονται παρουσιάζοντας με τη δικιά μας “συνδρομή”(μετανάστες-μυαλά) τις δικές τους δημιουργίες σαν “παπάδες”. Βέβαια τους πείραξε που ότι έκανε η Γιουγκοσλαβία το έκανε με ένα είδος κομουνιστικού-σοσιαλιστικού μοντέλου και όχι σαν καπιταλιστική χώρα(συγνώμη σύστημα!!! ).
Και κάτι τελευταίο για τη χώρα μου μιας και αυτά που είδα με έβαλαν σε μελαγχολικές σκέψεις. Στη Σερβία και στα Σκόπια φτιάχνουν τώρα τους αυτοκινητόδρομους. Κάτι που συνέβη και στην Ελλάδα τα τελευταία 2-3 χρόνια και ακόμα συμβαίνει. Με τη μονή διαφορά ότι αυτοί μέχρι και πριν από 20 χρόνια είχαν εμφύλιο, πριν 5-10 χρόνια είχαν αποσχίσεις-αλλάγες συνόρων(Κόσσοβο-Μαυροβούνιο-Βοϊβοντίνα(αυτόνομη περιοχή)), οικονομικούς αποκλεισμούς-εμπάργκο από τους δυτικούς για να φανούν καλά παιδιά και να πάνε με το μέρος τους.
Στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια τι είχαμε;;;
Είχαμε υποτίθεται ανάπτυξη.
Γιατί αργήσαμε τόσο;;;
Γιατί χάσαμε τόσο χρόνο;;;
Και το σημαντικότερο βρεθήκαμε και χρεωμένοι!!!
(Το ξέρω θυμίζω τον Κώστα Τσάκωνα που μέτραγε τα χρόνια της ζωής του στο “Μάθε παιδί μου γράμματα”)
Γιατί πιστέψτε με αν μέχρι πριν το ταξίδι μου νόμιζα ότι έχουν φαγωθεί πολλά λεφτά από το ελληνικό “σύστημα”, τώρα κατάλαβα ότι τελικά φαγώθηκαν πάρα μα πάρα πολλά λεφτά.
Σε ένα πράγμα όμως έχουμε “προοδεύσει” και είναι στο θέμα των καυσίμων, έχοντας καταφέρει να παραπλανήσουμε την υπόλοιπη Ευρώπη, δηλαδή να πουλάμε 100άρα βενζίνη με σούπερ-ντούπερ καθαριστικά ενώ στις υπόλοιπες δεν υπάρχει παραπάνω από 98άρα(προσωπική εμπειρία σε 15 χώρες). Και να την πουλάμε και ακριβά, γιατί η διαφορά στο εξωτερικό 95άρας με 98άρας είναι γύρω στα 3 με 5 λεπτά του ευρώ.( Μαυροβούνιο 95άρα 1,38 – 98άρα 1,42). Η μόνη στην Ελλάδα που ίσως να είναι αξιόπιστη και λέω ίσως, είναι η 100άρα της εταιρίας με σήμα το κοχύλι, μιας και η συγκεκριμένη 100άρα είναι ειδική παραγγελία, έρχεται απ’ έξω και είναι “αχρωμάτιστη”.
Ακούγομαι κάπως επικριτικός αλλά με αυτά που είδα δεν γίνεται αλλιώς...
Υ.Γ. Ίσως μέσω αυτού του ταξιδιωτικού δίνω σε κάποιους το έναυσμα, ενός όμορφου και συνάμα όχι τόσο ακριβού ταξιδιού προς τα εκεί, για να δουν και αυτοί ότι αποτύπωσα στο μυαλό μου τις 8 μέρες που βρισκόμουν εκεί χωρίς να ξεχάσουν ότι...
εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)…
HVALA (ευχαριστώ) και καλούς δρόμους!!!
Over the Mountains... Under the Stars
- KRS
- Born Ducatista
- Δημοσιεύσεις: 2587
- Εγγραφή: Κυρ 05 Απρ 2009, 22:17
- Gender: Male
- Τοποθεσία: KAΛΑΜΑΤΑ
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Συγχαρητήρια για το ταξιδιωτικό σου και σε ευχαριστούμε για τη λεπτομερής παράθεσή του!
Μια ερώτηση: ήταν εύκολη η χρήση κάρτας στις συναλλαγές και σε ποιες χώρες τα POS είναι πιο σπάνια? Τα βενζινάδικα έχουν συνήθως POS?
Μια ερώτηση: ήταν εύκολη η χρήση κάρτας στις συναλλαγές και σε ποιες χώρες τα POS είναι πιο σπάνια? Τα βενζινάδικα έχουν συνήθως POS?
-ΧΡΗΣΤΟΣ-
Οι αντρες οδηγανε κατω απο την τιμονοπλακα !!!!!
S.T.R
scuadra tryferoudia racing
Οι αντρες οδηγανε κατω απο την τιμονοπλακα !!!!!
S.T.R
scuadra tryferoudia racing
- argy
- R U a Ducatista?
- Δημοσιεύσεις: 6804
- Εγγραφή: Κυρ 24 Ιούλ 2011, 08:18
- Bike: 848
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Να είσαστε πάντα καλά, γεροί και δυνατοί να ξεχυθητε ξανά στους δρόμους... άντε και στα επόμενα!
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
KRS έγραψε:Συγχαρητήρια για το ταξιδιωτικό σου και σε ευχαριστούμε για τη λεπτομερής παράθεσή του!
Μια ερώτηση: ήταν εύκολη η χρήση κάρτας στις συναλλαγές και σε ποιες χώρες τα POS είναι πιο σπάνια? Τα βενζινάδικα έχουν συνήθως POS?
- Σε όσες χώρες πήγαμε, είχαν αρκετοί POS εκτός από τα μικρομαγαζάκια (φούρνοι, καφενεδάκια, σουβενίρ). Στους τουριστικούς προορισμούς είχαν οι περισσότεροι. Σκέψου, πληρώσαμε με κάρτα φαγητό σε ταβέρνα σε ένα χωριό του Μαυροβουνίου (Pluzine) τέρμα θεού.
-9,5 στα 10 βενζινάδικα έχουν POS.
- Όπου πληρώσαμε με κάρτα δεν είχαμε πρόβλημα και οι χρεώσεις ήταν για 5€ λογαριασμό, προμήθεια 5 λεπτά του €. Για βενζίνη 14,70 € που έβαλα σε βενζινάδικο στη Βοσνία μου κράτησαν 15 λεπτά του €. Πάντα βέβαια ήμασταν υποψιασμένοι μετά από κάθε συναλλαγή για τις αποδείξεις που μας έδιναν. Το πλεονέκτημα που έχει η κάρτα είναι ότι δε σε κλέβουν στη μετατροπή γιατί αυτή γίνεται μέσω τραπέζης.
- Ανάληψη χρημάτων που έκανα στο Pluzine στο Μαυροβούνιο για 250€ η προμήθεια ήταν 1,6€ σαν να έβγαζα χρήματα στην Ελλάδα από άλλη τράπεζα (κάρτα Εθνικής σε ATM Eurobank).
Over the Mountains... Under the Stars
- Xenokratis
- Born Ducatista
- Δημοσιεύσεις: 2391
- Εγγραφή: Κυρ 07 Μαρ 2010, 22:51
- Gender: Male
- Bike: 996
- Other: Hypermotard 796
- Τοποθεσία: Saλλoniki ΣΕ ΛΕΩ!
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Μπορέι να κοντεύει χρόνος απο την αναρτηση σου, αλλα να με συμπαθάς λογω δουλειάς οταν ξεμπαρκάρω, βλέπω τα πρώτα 10 ποστ και μετά η αληθεια ειναι οτι αν δεν ειναι "κινησημο" το θρέντ, δεν το παρακολουθώ!
Αφορμή να διαβάσω το ποστ σου ήταν ο ΚRS, που μου το σύστησε!
Δυστηχώς αν το είχα διαβάσει κανα 2μηνο νωρίτερα θα ειχα ενα παραπάνω μπούσουλα γιατι τον Αυγουστο που μας πέρασε εκανα ενα παρομοιο ταξιδι περνώντας Αλβανια-Μαυροβουνιο-Βοσνια-Κροατια-Ιταλια και επιστροφή απο την Βενετια!
Συμφωνώ απολυτα με οσα γράφεις, για μενα η ευχαριστη εκπληξη ηταν η Αλβανία και απο θεμα δρόμων αλλα και οδηγών, που μέχρι χώρο εκαναν στα μποτιλιαρισματα για να περνάω!
Νάμαστε καλα να γράφουμε χιλιομετρα!
Αφορμή να διαβάσω το ποστ σου ήταν ο ΚRS, που μου το σύστησε!
Δυστηχώς αν το είχα διαβάσει κανα 2μηνο νωρίτερα θα ειχα ενα παραπάνω μπούσουλα γιατι τον Αυγουστο που μας πέρασε εκανα ενα παρομοιο ταξιδι περνώντας Αλβανια-Μαυροβουνιο-Βοσνια-Κροατια-Ιταλια και επιστροφή απο την Βενετια!
Συμφωνώ απολυτα με οσα γράφεις, για μενα η ευχαριστη εκπληξη ηταν η Αλβανία και απο θεμα δρόμων αλλα και οδηγών, που μέχρι χώρο εκαναν στα μποτιλιαρισματα για να περνάω!
Νάμαστε καλα να γράφουμε χιλιομετρα!
Mωρέ, θα την πάρω την ψαρόβαρκα....!!!
Καλό ταξίδι μικρέ....
Καλό ταξίδι μικρέ....
- KRS
- Born Ducatista
- Δημοσιεύσεις: 2587
- Εγγραφή: Κυρ 05 Απρ 2009, 22:17
- Gender: Male
- Τοποθεσία: KAΛΑΜΑΤΑ
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Το θρεντ αυτό είναι θησαυρός για όποιον θέλει να ταξιδέψει Βαλκάνια.Xenokratis έγραψε:
...............
Αφορμή να διαβάσω το ποστ σου ήταν ο ΚRS, που μου το σύστησε!
Συμφωνώ απολυτα με οσα γράφεις, για μενα η ευχαριστη εκπληξη ηταν η Αλβανία και απο θεμα δρόμων αλλα και οδηγών, που μέχρι χώρο εκαναν στα μποτιλιαρισματα για να περνάω!
..............
Αρκετές ώρες χάλασε ο δημιουργός του για να γράψει "εύπεπτα" ποστ και να είναι όσο πιο κατατοπιστικός μπορεί. Καλά για το resize δεν το συζητώ...
Και τελικά κανείς δεν έδωσε σημασία. Το χειμώνα πάλι θα σκάσει κάνα θρεντ τύπου " που είναι ο Βάγκνερ και ο Πουτσίνι" και γιατί πέθανε το φόρουμ...
Καλά μην τρελαθούμε κιόλας...Ε.Ο είναι μόνο 5Ο χλμ από Ελμπασάν έως Τίρανα και γενικά στους υπόλοιπους δρόμους πας σημειωτόν...Οι οδηγοί είναι ψιλοταλιμπαν...Xenokratis έγραψε:
...............
Αφορμή να διαβάσω το ποστ σου ήταν ο ΚRS, που μου το σύστησε!
Συμφωνώ απολυτα με οσα γράφεις, για μενα η ευχαριστη εκπληξη ηταν η Αλβανία και απο θεμα δρόμων αλλα και οδηγών, που μέχρι χώρο εκαναν στα μποτιλιαρισματα για να περνάω!
..............
Και γενικά πολύ φτώχεια...
-ΧΡΗΣΤΟΣ-
Οι αντρες οδηγανε κατω απο την τιμονοπλακα !!!!!
S.T.R
scuadra tryferoudia racing
Οι αντρες οδηγανε κατω απο την τιμονοπλακα !!!!!
S.T.R
scuadra tryferoudia racing
-
- Newbie
- Δημοσιεύσεις: 43
- Εγγραφή: Δευ 23 Απρ 2018, 00:31
- Gender: Male
- Bike: 748S
- Other: Ducati 749
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Μπράβο σας παιδιά έτσι αξίζει να πας ταξίδι. Οργάνωση με καλή διάθεση και καλή παρέα. Πάντα τέτοια
- P.lagojohn
- Grown Ducatista
- Δημοσιεύσεις: 3488
- Εγγραφή: Παρ 11 Σεπ 2009, 08:12
- Gender: Male
- Bike: Monster S2
- Other: 996s
- Τοποθεσία: ΚΟΡΙΝΘΙΑΡΑ !!!!!
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
KRS έγραψε:Συγχαρητήρια για το ταξιδιωτικό σου και σε ευχαριστούμε για τη λεπτομερής παράθεσή του!
Μια ερώτηση: ήταν εύκολη η χρήση κάρτας στις συναλλαγές και σε ποιες χώρες τα POS είναι πιο σπάνια? Τα βενζινάδικα έχουν συνήθως POS?
Ξυνεις πληγές με αυτό που έπαθα Ελβετία.
Να σε καλά με έσωσες.........
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Και που να δείτε το φετινό, που τώρα ετοιμάζω ...
εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)(Black Sea edition) ...
εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)(Black Sea edition) ...
Over the Mountains... Under the Stars
- Raf
- Administrator
- Δημοσιεύσεις: 5679
- Εγγραφή: Τετ 18 Ιαν 2012, 08:50
- Gender: Male
- Bike: Monster 900
- Other: Ss1000ds
- Τοποθεσία: Πειραιας
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Το τιμας το διτροχο σου αδελφε και με το παραπανω..
Υγεια να εχεις και βολταρες.
Υγεια να εχεις και βολταρες.
Οι αντρες οδηγανε κατω απο την τιμονοπλακα !!!!!
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Σ' ευχαριστώ. Όσο μπορώ κάνω αυτό που μου αρέσει.
Προσπαθώ πλέον αν μπορώ να κάνω ένα ταξίδι το χρόνο με λίγα έξοδα.
Προσπαθώ πλέον αν μπορώ να κάνω ένα ταξίδι το χρόνο με λίγα έξοδα.
Over the Mountains... Under the Stars
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία:
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Κάλλιο αργά παρά ποτέ...
2 βιντεάκια από το περσινό μας ταξίδι στα δυτικά Βαλκάνια, μιας και σε 2-3 μέρες θα ποστάρω το φετινό ταξίδι μας. Η ποιότητα δεν είναι τέλεια αφού ο cameraman το μόνο που είχε ¨τραβήξει¨ μέχρι τότε ήταν τα μαλλιά του...
Δεν ξέρω αν θα εμφανιστούν σωστά με τον τρόπο που τα πόσταρα...
1ο μέρος
https://www.youtube.com/watch?v=169EvVEbM7M" onclick="window.open(this.href);return false;
2ο μέρος
https://www.youtube.com/watch?v=s5i4sAqZX-E" onclick="window.open(this.href);return false;
2 βιντεάκια από το περσινό μας ταξίδι στα δυτικά Βαλκάνια, μιας και σε 2-3 μέρες θα ποστάρω το φετινό ταξίδι μας. Η ποιότητα δεν είναι τέλεια αφού ο cameraman το μόνο που είχε ¨τραβήξει¨ μέχρι τότε ήταν τα μαλλιά του...
Δεν ξέρω αν θα εμφανιστούν σωστά με τον τρόπο που τα πόσταρα...
1ο μέρος
https://www.youtube.com/watch?v=169EvVEbM7M" onclick="window.open(this.href);return false;
2ο μέρος
https://www.youtube.com/watch?v=s5i4sAqZX-E" onclick="window.open(this.href);return false;
Over the Mountains... Under the Stars
- argy
- R U a Ducatista?
- Δημοσιεύσεις: 6804
- Εγγραφή: Κυρ 24 Ιούλ 2011, 08:18
- Bike: 848
Re: εκεί είναι БАЛКАН (ΒΑΛΚΑΝΙΑ)...
Τέλεια βιντεάκια...
Η φύση σε όλο της το μεγαλείο!
Καταπληκτικά μέρη
Να σαι καλά να ξαναπάς τέτοιες βολταρες...
Η φύση σε όλο της το μεγαλείο!
Καταπληκτικά μέρη
Να σαι καλά να ξαναπάς τέτοιες βολταρες...
- goulisf
- Member
- Δημοσιεύσεις: 407
- Εγγραφή: Σάβ 19 Ιουν 2010, 08:24
- Gender: Male
- Bike: Multistrada 620
- Other: vespino 50cc
- Τοποθεσία: Πατρα και σε πρασινες διαδρομες
- Επικοινωνία: