Ducatisti.gr :: Hellenic Ducati Community

Έχω πολύ καιρό να γράψω . Η αλήθεια είναι πως δεν αισθάνομαι οτι έχω πολλά να πω και αυτά που έχω δεν μπορώ να τα γράψω. Πολλοί οι λόγοι και διαφορετικοί , ξεκινώντας απο τα 1,2,3 μνημόνια και καταλήγοντας στο οτι έχω πάψει πλέον να ενδιαφέρομαι για το καινούργιο σουπερ ντουπερ ουαου 1599 η για το τέρας των 1789 κυβικών. Αφορμή για το ποστάρισμα αυτό ήταν το http://www.ducatisti.gr/phpBB3/viewtopi ... 91&t=26521" onclick="window.open(this.href);return false;
και η αναφορά του Ξενοκράτη

Xenokratis έγραψε: Σοου μπι-ιτ...
χαζευω το σκραμπλεράκι που εχει πιασει στο τρίψιμο ο εκ-κορινθου παδρόνε και απτη χαρά μου που πεφτει σε χερια ενος ανθρωπου που ταγαπάει νιωθω λες και το πήρα εγώ και τοσωσα απτο τζαμοτο που τουχανν φορεμενο...

όπως και το
http://www.ducatisti.gr/phpBB3/viewtopi ... 19&t=28791" onclick="window.open(this.href);return false;
που ήρθε να δέσει το γλυκό...
Τον Αύγουστο του 2013 παζάρευα και είχα κλείσει ένα scrambler 450 απο την Ζάκυνθο. Τελευταία στιγμή ο ιδιοκτήτης υπαναχώρησε γιατί κάποιοι τον "έπεισαν" ότι θα δώσει τσάμπα την "ανεκτίμητη" μοτοσυκλέτα που είχε. Στην συνέχεια πολλοί θα την είχατε δει για 2 χρόνια να ψάχνει αγοραστή στο car.gr . Τελικά πρυτάνευσε η λογική και φέτος τέλος Απρίλη , το μηχανάκι πήρε την άγουσα για το Λέχαιο. Το μηχανάκι όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες , σκουριασμένο και παρατημένο όμως α) Είναι 450 (σχετικά σπάνια) β) είναι 100% γνήσιο χωρίς καμία έλλειψη γ) είναι απο πρώτο ιδιοκτήτη (φοιτητής στην ιταλία που το έφερε Ελλάδα) δ) μοτέρ που κελαηδάει με 13500 χιλιόμετρα (!!!) και που παίρνει με την πρώτη μανιβελιά παρά την εγκατάλειψη τόσων χρόνων

Το μηχανάκι με το που έφτασε σπίτι , μέσα στην βρώμα και την σκουριά , κέρδισε το χαμόγελο της μικρής μου κόρης και τα κολακευτικά σχόλια ( δεν είχα ακούσει τέτοια μέχρι τώρα) απο το στεφάνι μου . Λύθηκε αμέσως βίδες , πλαίσιο κουστούμι για βάψιμο , μεταλλικά μέρη για βούρτσες και χρωμιώματα , ανταλλακτικά απο Ιταλία ( προ κάπιταλ κοντρολς) και εγώ να παλεύω με τα ψωριάσματα από το μοτέρ

Το δέσιμο ξεκίνησε μέσα στις εξετάσεις και εκτός απο την αγωνία για το πως γράφουν οι μαθητές μου , είχα και για το αν έφτασαν τα ανταλλακτικά ! Ευτυχώς βρέθηκαν τα πάντα , έκανα κάποιες υπερβολές , το μοτέρ ευτυχώς έγινε τζάμι

Το τσαντάκι είναι χαρακτηριστικό των scr πρώτης γενιάς . Το συγκεκριμένο είναι το διαφημιστικό του καταστήματος που αγοράστηκε το 1970 με τις διευθύνσεις και τα τηλ του 1970 ... Εγινε μεγάλη προσπάθεια για να σωθεί και νομίζω άξιζε τον κόπο

ειναι ερωτας.

Kαι ενώ όλο χαρά η μικρή μου κόρη Έλλη καμαρώνει το απόκτημα της ( της το χάρισα με τον όρο να το φροντίζει , να το γυαλίζει και να μην το πουλήσει ποτέ) , ο σύντροφος πρόεδρος Γιάννης Εφραιμίδης κάνει ΤΗΝ κίνηση ...
Μεταφέρω τα λόγια του όπως τα έγραψε ο ίδιος στην σελίδα του Ducati Club στο φατσοβιβλίο
" Κόκκινη κλωστή δεμένη λοιπόν…κατά πως άρχιζε το κλασσικό παραμύθι με την γιαγιά….

Το μηχανάκι αυτό λοιπόν, ένα δίχρονο DUCATI 50cc "του ούτε ξέρω πότε", κάποιος το πέταξε εντελώς κουρέλι στο κάτω διάζωμα του δρόμου, έξω από την ΛΕΜΟΤ, τότε που η ΛΕΜΟΤ ήταν στο “ιστορικό" υπόγειο της Καλλιρόης 33.
Χρονιά δεν θυμάμαι αλλά θάταν γύρω στο ’85.

Εμεινε εκεί στην ίδια θέση για κάμποσα χρόνια, πεσμένο εννοείται, και σκούριαζε συστηματικά.
Κανείς δεν σκεφτόταν να το μαζέψει, τι να μαζέψεις άλλωστε από ένα κουρέλι που από βδομάδα σε βδομάδα όλο και κάτι “έφευγε" από πάνω του, πρώτα η σέλλα, μετά το ντεπόζιτο, μετά το φαναράκι, μετά κάτι άλλο, κοκ.

Μετά άλλαξε η θέση των σκουπιδιών εκεί κάτω στο τετράγωνο εκείνο και τα σκουπίδια πήγαν πολύ κοντά του.
Το σκουπίδι κάλεσε και τ΄άλλα σκουπίδια λοιπόν δίπλα του για παρέα, κι αυτά ανταποκρίθηκαν με προθυμία.
Κάποιες βραδυές με πολύ κρύο μαζευόντουσαν και διάφοροι περιθωριακοί τύπου εκεί στο κάτω διάζωμα του δρόμου και καίγανε φωτιές και ζεσταινόντουσαν και πίνανε φτηνή ρετσίνα και ξεχνάγανε και τον πόνο τους.

Κι αυτό γινότανε για καιρό, ενώ τα καλοκαίρια με τις νεροποντές τόνοι βροχόνερα περνάγανε πάνω απ το DUCATάκι και το ψιλοξεπλένανε.

Μετά σε κάποια φάση οι υπάλληλοι του Δήμου κάνανε απεργία. Τα σκουπίδια άρχισαν να συσσωρεύονται και να το σκεπάζουν. Μέχρι που το σκέπασαν εντελώς και συνέχισαν να συσσωρεύονται. Τόνοι σκουπίδια μιλάμε το σκέπασαν. Πέρασε κι άλλος καιρός και κάποτε όταν τέλειωσε η απεργία ήρθαν τα φορτηγά και τα μάζεψαν όλα. Ολα τα σκουπίδια. Το Ducatάκι όχι μόνο δεν το μάζεψαν αλλά το σήκωσαν όρθιο, είμαι σίγουρος ότι το ψιλοσκούπισαν κιόλας, τόστησαν μάλιστα και στο κεντρικό στάντ του, που παράξενο πως αλλά υπήρχε ακόμα πάνω του.

Αυτό ήταν. Μόλις τόδα πήρα φλασιά. Τόδα να με κοιτά περήφανα στημένο, χωρίς σέλλα, χωρίς φανάρι, χωρίς ντεπόζιτο και κατάλαβα ότι περίμενε εμένα και κανέναν άλλο.

Ξέχασα να πω ότι είχε και πινακίδα κυκλοφορίας πάνω του.

Βρήκα με συνοπτικές σε ποιόν ανοίκε, κουφάθηκε ο άνθρωπος που κάποιος μετά από χρόνια τούδινε λεφτά για ένα μηχανάκι που πέταξε πριν χρόνια ούτε που θυμώταν που.

Το μηχανάκι καθαρίστηκε προσεκτικά και μπήκε μέσα στην ΛΕΜΟΤ μέχρι να μαζευτούν τα λεφτά για να αποκατασταθεί.

Το restoring ανατέθηκε στον φίλο και μέλος της ΛΕΜΟΤ Δημήτρη Ψωμόπουλο που είχε και έχει ακόμα Συνεργείο στον Πειραιά.

Δεν έγιναν οικονομίες στο restoring, άλλωστε τότε περνάγανε καλούτσικα λεφτά απ τα χέρια μας.
Εγιναν και κάποιες προσωπικές παρεμβάσεις που δεν είχαν σχέση με την αυθεντικότητα, αλλά έτσι το γούσταρα όπως το χρώμα και τα αυτοκόλλητα.

Ο Ψωμόπουλος δεν βιαζόταν καθόλου, το πήγαινε λάου λάου, ούτε κι εγώ βιαζόμουνα βέβαια, μάζεψε με υπομονή ότι ανταλλακτικό έλειπε και κάποια ωραία πρωία μούπε “έτοιμο είναι, έλα πάρτο”

Πέννα το μηχανάκι, όλα καινούργια, μέσα κι έξω, μόνο η σέλλα δεν ήταν μαμά αλλά ποιός την γαμεί την σέλλα…

Οδήγησα μεσ΄ την καλή χαρά το μηχανάκι απ΄το συνεργείο του Πειραιά μέχρι την ΛΕΜΟΤ, και αυτά είναι τα χιλιόμετρα πούχει κάνει το μηχανάκι μέχρι σήμερα.

Εκτοτε ήταν έκθεμα στην Λέσχη, κρεμασμένο ψηλά και φωτισμένο ανάλογα, με πολλά φωτάκια, που αναβόσβηναν σαν το Γρηγόρη και τον Σταμάτη, κάθε φορά ελπίζωντας ότι στο πράσινο κάποιος θα το κατέβαζε να το ξαναβγάλει στο δρόμο

Τα μηχανάκια τα καταλαβαίνουν όλα, εμείς είμαστε γκάου. Αργησα κάποια χρόνια αλλά το πήρα κι αυτό το μύνημα, την φλασιά που λέγαμε.

Το κατέβασα λοιπόν και το χάρισα στον φίλο μου τον Τάκη για να μάθουν να οδηγούν οι κόρες του.

ΚΑΛΕΣ ΒΟΛΤΕΣ κορίτσια !!!!"

..... τι αλλο να πω?....

Θα με ρωτήσετε , πάει ? στρίβει ? φρενάρει ? σπάει ?
Ο καθένας μας θα απαντήσει διαφορετικά .
Το 450 έχει ΚΡΑΔΑΣΜΟΥΣ , θέλει πόδι για να το βάλεις μπροστά , δεν πάει όπως ένα ΚΤΜ 450 , τα φρένα του είναι για γέλια σε σχέση με τα σημερινά , ταξιδεύει με 80-110 και παρακαλάς να μην έχεις γεννητούρια στο μοτέρ γιατί μια επισκευή κοστίζει όσο ένα mostro.
Και θα ρωτήσει δικαιολογημένα ο οποιοσδήποτε "Και γιατί ρε μεγάλε έμπλεξες σε αυτή την ιστορία ? μήπως είσαι μαζόχας ? "
Και λίγο μαζόχας είμαι και δεν μαρέσει το καινούργιο scrambler και γιατί μαρέσει να ανοίγω την τάπα που είδατε παραπάνω και που ο ερωτών δεν θα ήξερε τι είναι και μαρέσει να ακούω την Conti να μπουμπουνάει και τον bevel να σφυρίζει και και και
Για αυτό δεν γράφω τακτικά

Στέλιο θα πιούμε καφε ? να σε περιμένω ?
Αστροναύτη μου άφησε για λίγο την Αττική και έλα Πελοπόννησο μεριά

takis έγραψε:.....Στέλιο θα πιούμε καφε ? να σε περιμένω ?.....

.... κατα χειμωνα Τακη θα τα πουμε , ειμαι εκτος τωρα.
Χαρας το κουραγιο σου και την υπομονη σου , εισαι παραδειγμα για τους πραγματικους λατρεις του μοτοσκλεττισμου.

Ομορφιες και τα δυο Τακη, μπραβο,

τι να πω ρε φιλε...το λιγοτερο ενα Μπραβο Αξιος!!!να τα χαιρεσε

Καλημέρα φίλε Τάκη.Αναρωτιόμουν προχθέs στην βραδυνή βόλτα

που είσαι...Από ότι φαίνεται έχειs....και μάλιστα....πολλά να μαs πείs....

Δεν έχουμε την πολυτέλεια σαν φόρουμ να "χάνουμε" τέτοια μέλη,από τα οποία μάλιστα

μπορούμε να μάθουμε πολλά...

Συγχαρητήρια για το αποτέλεσμα

Είσαι μερακλής!!!
Ωραίες ανακατασκευές.

Ευχαριστώ συνονόματε
Καπεταναίοι καλές θάλασσες και καλή επιστροφή
Αργύρη μου είναι βέβαιο πως για όλους μας "τίποτε δεν είναι όπως παλιά" . Αυτή η κατάσταση που βιώνουμε έχει επηρεάσει , με διαφορετικό τρόπο και ένταση , όλους μας. Το σίγουρο είναι πως δεν χανόμαστε . Και πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει , απο την στιγμή που η μοτο και τα Ducati(α) είναι κομμάτι της ζωής μας. Οι νεότερες γενιές έχουν να πάρουν (αν φυσικά το θέλουν) απο τις μεγαλύτερες αυτό που και οι δεύτερες πήραν από κάποιους άλλους. Καλά να είμαστε και θα βρισκόμαστε , ίσως όχι με την παλιότερη συχνότητα , όμως θα τρώμε τις φετούλες και τα γαλακτομπούρικα μας . Προγραμμάτισε απο τώρα τις μελωδικές εξατμίσεις στο Δρέπανο 10-11-12 Σεπτέμβρη (αν δεν έχουμε εκλογές ... )
@stiv σε ευχαριστώ

Χαρηκα που τα ειπαμε και σε γνωρισα απο κοντα Τακη,πραγματικα πολυ ωραιο το scrambler.
Στη βραδυνη βολτα Αργυρη ο Τακης ηταν δυο πλατειες πιο κατω απο εκει που συντηθηκαμε, την επομενη ολοι μαζι στο Δρεπανο λοιπον!

johnsig έγραψε:Χαρηκα που τα ειπαμε και σε γνωρισα απο κοντα Τακη,πραγματικα πολυ ωραιο το scrambler.
Στη βραδυνη βολτα Αργυρη ο Τακης ηταν δυο πλατειες πιο κατω απο εκει που συντηθηκαμε, την επομενη ολοι μαζι στο Δρεπανο λοιπον!

Δεν το ήξερα Γιάννη.Με το καλό να τα καταφέρω να έρθω και φέτοs!

Παράγεις μοτοσυκλετιστικο πολιτισμό
Νασαι πάντα καλα

Τάκη εξαιρετική η δουλειά σου θά'θελα να τα πούμε και να τα πιούμε από κοντά κάποια φορά, έτσι κ'αλλιώς μένουμε στο ίδιο νησί

παλλααααααα

johnsig έγραψε:Χαρηκα που τα ειπαμε και σε γνωρισα απο κοντα Τακη

Και εγώ Γιάννη , πολύ ωραία η 916 σου

argy έγραψε: Με το καλό να τα καταφέρω να έρθω και φέτοs!

Να έρθεις για να μείνεις τουλάχιστον ένα βράδυ !!!

jordano έγραψε:Παράγεις μοτοσυκλετιστικο πολιτισμό
Νασαι πάντα καλα

Ευχαριστώ για την ευχή , στο πρώτο σου σχόλιο υπερβάλλεις
Όπως και νάναι ευχαριστώ πολύ

desmios έγραψε:Τάκη εξαιρετική η δουλειά σου θά'θελα να τα πούμε και να τα πιούμε από κοντά κάποια φορά, έτσι κ'αλλιώς μένουμε στο ίδιο νησί

Θα χαρώ να τα πούμε . Κανόνισε το

red lizard έγραψε:παλλααααααα

αμα δεν ηταν το καινουριο scr δεν θα ειχες παρει αυτο

Αν δεν υπήρχε το παλιό σίγουρα δεν θα είχε βγάλει η Ducati το καινούργιο.

takis έγραψε:Αν δεν υπήρχε το παλιό σίγουρα δεν θα είχε βγάλει η Ducati το καινούργιο.

diplomat